19 Yüzyılda başlayan Rusya ile husumetimiz üstü kapalı hala devam ediyor.
Rusya’nın yıllardır Kafkaslar’da, son olarak da Suriye de Müslüman kıyımı devam ederken bu kez Rus uçaklarının Müslüman İdlip’te Suriye ordusu ile birlikte yaptığı katliam tarihe not olarak çoktan düştü.
Binlerce Müslüman kardeşimizin kanını döken Rus lider Putin, Cumhurbaşkanı ile kol kola gezerken bizlerde kâhyaları ile sürekli kavgalıyız.
Yıllardır Türkiye’den beslenen Rusya, tıpkı ABD gibi yine ikiyüzlü politikalarıyla Türkiye’den dalga geçer gibi her gün karar değiştirerek Suriye de bildiğini yapıyor.
Devletlerin namusu yoktur, Milletlerin namusu vardır der ünlü bir yazar.
Durum böyle olunca, ABD ile dün kavgalı olan Türkiye, çıkarları gereği bugün yine dost olmak zorunda kaldı.
İşte devletlerin namusu bu…
Demek ki yerinde bir sözmüş, “Devletlerin namusu yok Miletlerin namusu var” sözü.
Ruslarla ES -400’lerle başlayan yakınlaşma bugün tersine dönerek namluların çevrilmesine kadar geldi.
Sahii… Cumhurbaşkanı Recep Tayip Erdoğan kimle samimi oluyorsa, sonra onla düşman oluyoruz, bunun bir nedeni var mı?
Sanırım nedeni ülkelerin çıkarları.
Belki biz duygusal reflekslerle hareket ediyoruz ama hasımlarımız bizim gibi düşünmüyor.
Bakınız, Rusya’nın Suriye de krizi çözmek izin değil krizi sürdürmek için orda olduğunu kendi çıkarları için orda olduğunu çok iyi biliyoruz.
Korkum şu, bizi Halep’e Şam’a doğru çekip Rusları bize karşı kışkırtmaları.
İnşallah, Türkiye’yi tamamen savaşa sokup boğmaya kalkmazlar.
Eğer böyle bir oyuna gelirsek, kıyamet savaşlarının başladığı gün o gün olacak sanırım.
Evet, bölgede çok tehlikeli bir oyun oynanıyor.
Evet, tarihçiler ve siyasetçiler bu oyunu görüp gerekli yerde gerekli müdahaleyi yapmazsa, korkunç bir dehşet dengesi oluşacak bölgede bunu hepimiz biliyoruz.
Eğer erken önlem alınmazsa Savunma sanayinin yaptığı o çok iyi dediğimiz milli silahlar antika olarak vitrinde kalacak.
Daha da ötesi herkes deccal beklerken, kıyametin erken koptuğuna şahitlik edeceğiz.
Bakınız bölgede Türkiye tek başına mücadele ederken mensubu olduğumuz NATO, da Müslüman olan tek ülke biz olduğumuz için kimse bizimle ilgilenmiyor.
Türkiye bölgesinde terör örgütlerine karşı yıllardır mücadele verirken, hiçbir NATO ülkesi bizimle mutlu olmadı destek vermedi.
Şimdi Türkiye Suriye’de tam bir konvansiyonel savışın eşiğinde iken, ABD’nin ipiyle Şam’a Halep’e Lazkiye ye girme hayallerimiz olmamalı.
Zaten bütün projeleri bizi o bataklığa çekip boğmaya kalkmak.
Aynı oyunu bize Rusya yapmadı mı?
Ezcümle: Suriye’de Katil ABD’nin sözü ile ipiyle daha ileri gitmemeliyiz. Bu Türkiye için hüsran olur.
Eğer bu kirli savaşa girersek BOP la ulaşmak istedikleri hedefe bir adım daha yaklaşmış olacaklar.
Selam ve Dua ile.
