Mutlu doğdum mutsuz yaşadım ben çocukluğumu
Yetimim kimsesizim diye kimler kesmedi ki yolumu
Her gelen kenara itti hor gördüler umudumu
Şefkatle sevecek birini bulamadım dünyama.
Yaradanım dertli yaratmış tadamadım mutluluğu
Çocuklar oyunlar oynarken ben işte alırdım soluğu
Yorgun argın yatarken döşek yapardım yolluğu
Şefkatle sevecek birini bulamadım dünyama.
Yamalıklı elbiseler olmuştu benim bayramlıklarım
Boya sandığımın fırçalarıydı oyuncaklarım
Babam sorulunca kırmızı ya dönerdi yanaklarım
Şefkatle sevecek birini bulamadım dünyama.
Gülmeyi bilmiyordu henüz o çocuk yüzüm
Suçum neydi körpeyken sillesini vurdu ölüm
Babalarıyla oynayan çocuklarda kaldı gözüm
Şefkatle sevecek birini bulamadım dünyama.
Nice bayramlar geldi geçti ben çok büyüdüm
Kazma kürekle güle dönmeden derildim
Adım yetim, adım sahipsiz oldu çok ezildim
Şefkatle sevecek bir kul bulamadım dünyama.
