Neremiz Düzgün

Nasıl anlatsam bilemiyorum, akıl tutulması gibi karışık bir durum, hangi yana dönsem güneş parlamıyor, ışık yok, hedef yok. Sorumluluk alıp ben buradayım, burada yaşıyorum, yaşatmaya devam edeceğim diyerek haykıracak bir baba yiğit ’de çıkmıyor. Karanlık bir tünelin içinde gidiyoruz gündüz gece. Adana’da, Kayseri’de, Samsun’da çıkıyor birileri memleket benim, şehir benim diyerek gövdesini koyuyor ortaya, tek sevda şehrin tanıtımını yapmak ve kazandığından borcunu ödemek. Eskiden Elazığspor ve Elazığspor başkanı denilince parmakla gösterilirdi, şimdilerde parmak takılıp oynatılan makam olmuş. Ağza alınamayacak ağır sözler, beddualar bu makamın vazgeçilmezleri gibi. Gövdendeki gömleğin düğmeleri genişlemiş açık veriyorsa eyvallah, yok eğer alnındaki ter için beyaz mendilden başka bir şey kullanmamışsan Alimallah gel de dayan. Yeni sezonun hazırlıkları, transferleri, masa altı ya da üstü tozlar, topraklar, enkazlar süpürülmeye temizlikler yapılmaya başlandı. Alanlar, verenler, kaçanlar, kaçırılanlar yeni yeni senaryolar, yenilenen hikâyeler, yazanlar çizenler oynayanlar, başroldekiler değişse de sistem ve düzen her daim aynı. Bizde ise durum çok farklı, biz sürekli aynı filmi ve aynı şarkıyı dinleyip, kırılacak tahta arıyoruz, aslında tahta bizden bıkmış haberimiz yok, neresine el atsan olduğu yerde kırılıyor, gücenip küsüyor, kaç defa söz verdik başaramadık. Adama sormazlar mı madem bu kırma gücün vardı ligden düşmeden önce bu gövde gösterisini yapsaydınız ya, baltamı kördü, bu gayreti o zaman gösterip ligden düşürmeseydiniz ya. Büyük balık kaçmış küçük nehirlerde yavru balıklarla oyalanıyorsun. Milletin bu kadar ahını aldıktan sonra ne haliniz varsa görün derler adama. Şehrimizin diğer takımlarına göz ucuyla bakmaya çalıştığımızda kendi halinde, bende bu şehrin takımıyım diyerek ispata dayalı Karakoçan ilçemizin adıyla mücadelesine devam eden profesyonel bir takımı karşımıza çıkıyor. Takım olarak henüz istenilen seviyede taraftarla bütünleşip benimsendiklerini göremiyorum. Şehrin içerisinde şehirden uzak bir yapıda gibiler. İsim ve yönetim değişikliği yaşamış olmaları hedeflerinde bir değişiklik oluşturmayınca aynı nakaratı devamlı çeviren plaktan farkları kalmıyor. Niye bir hedef konulmuyor, niye üst ligler düşünülmüyor belli değil, aynı sınıfı tekrar etmekten sıkılmadılar mı acaba? Diğer takımlara bakıyorsun amatör liglerin oynanmadığı bir sezonda bölgesel amatör ligde mücadele etmeye hak kazanan üç takımdan iki tanesi ligden affını istemiş. Peki, sen şimdiye kadar neyin mücadelesini veriyordun yazık değil mi o lig için mücadele veren gençlere, birisi kurum diğeri de kurum kadar güçlü iki takım ve karmaşık düşünceler. İşitme engelliler takımımız belediyemiz ve Şahin başkanın çabalarıyla yeniden faaliyete başladı. Sonrasındaki adımda isabetli ve yerinde bir kararla yıllardır bu kurumun içerisinde çalışan Erhan Doğan hocayı göreve davet etmek gelecek başarıların kaçınılmazı oldu. Oynadıkları maçlar sonucunda daha önce yabancı olmadıkları süper lige tekrar merhaba dediler, bize düşen emeklerinize ve ayaklarınıza sağlık demek olurken aynı destek ve gayreti tüm kurumlarımızdan salon sporları içinde beklediğimizi belirtmek istiyorum. Sözü açılmışken salon sporlarında hafızamızı fazla zorlamadan yakın süreçte yaşadıklarımıza bira göz atalım istiyorum. Bu bağlamda süper lige çıktığı ilk sezon taraflı tarafsız herkesin sempatisini kazanan, Elazığ’da basketbolu sevdiren, elde ettiği başarıyla Avrupa kupalarına katılma hakkı elde eden İl özel idare bayan basketbol takımımız için parantez açmak istiyorum. Emlak sektörünün önde gelen kuruluşlarından bir yapının sponsorluğu ile süper ligde ikinci sezonlarını geride bıraktıklarında gördüğümüz manzara hiçbir değişikliğin olmadığıdır. İlgili sponsor firmanın kendi içlerinden bir arkadaşı başkan olarak bu spor kulübümüzün yanına koymaları bizleri ileriki yıllar için umutlandırmış olsa dahi geçtiğimiz sezon oynanan maçlar ve konulan hedefin sadece konuşmaktan ibaret olduğu görülünce ilgili şirket yeni sezon için kendini kenara attı. Yeni bir sezon, yeni bir başlangıç ve aynı senaryo, lige geç hazırlandık, istediğimiz transferleri yapamadık, genel kurul süreci yaşadık ve filmi yeniden başa sardık. Bulunduğumuz lig de transferler başlayıp, sezon hazırlıklarına ramak kalmasına rağmen bizde çıt yok. Beklemeye devam. Salon sporlarına takılmışken hentbolcu çocuklarımız da vardı bizim. Kendi gayretleriyle çıktıkları süper ligde sahipsizlikten bir sezon ancak kalabildiler, ben tebrik ediyorum bu çocuklarımızı, bu şehrin o çocuklara borcu olduğuna inanıyorum, süper ligden düşmelerine rağmen Milli takıma birden fazla sporcu kazandırmaları bir yana, kulübe destek amacıyla çalıştırdıkları büfe de gösterdikleri çaba gerçekten takdire şayan olsa gerek. Ayırım yapmadan başta İsmail hocam olmak üzere emeğinize sağlık diyorum ve alkışlıyorum o çocukları. Tüm bunların haricinde bir dönem geleceğinden umutlu olduğumuz iki tane de voleybol takımımız vardı aileleri salona çeken. Sahiden ne oldu onlara, hangi müdür, hangi güç bizde spora yer yok dedi, hangi yetkili gençlerin önünü tıkadı. Hesabı kendinde kalsın derken bu hesabın ağır olduğunu da belirtmek istiyorum. Ferdi sporlarda başarılıyız, boks, king boks dallarında Yurdumuz sınırlarının üstünde geziniyoruz. Aklıma şu takılıyor, teniste, jimnastikte, yüzmede yaşadığımız sıkıntı niye kimsenin aklına gelmiyor. Zamanın birinde belediye başkanlığı yapmış bir büyüğümüze Elazığ’ın burada şu sorunu var dediğimde bana dönüp, Mehmet Elazığ’ın neresi düzgün ’ki demesi halen kulaklarımda yankılanır gibi. Selam ve dua ile sağlıklı olun sağlıkla kalın.