Şehrin her köşesinde ‘kahve’ değil
İrfan Ocağı, marifet ararım…
Güzel sanatlara eğil, ‘kulak ver’
Edep Meclisi, zarafet ararım.
İSTİKLAL MARŞINA,
(Akrostiş Şiir)
İçimde yanar, hürriyet ateşi
Selâmdır, o ateşin saadeti!
Tâ ezelden Rabbim takdir eylemiş
“İsteme benden” esaret zinciri
‘Kırarım göğsümde’, zillet ağını
“Lâhavle” okur; ,idrakim, şuurum
“Alçaklara çiğnetmem!” vatanı
Lâl değilim, susarsam iffetimden
AKİF İHLASLI KALEM
Akif; ‘Hakka ibadet, taat eden’
Kötülere geçit vermeyen âlem!
İllâ ki, iffet, doğruluk, Hak diyen;
Vefa yolcusu, ihlaslı bir kâlem
BURCUM BAŞAKTIR
Burcum, ‘başaktır’ dostlar, alnım açıktır
Kula, ‘kul olan’ her zaman, ‘Uşak’tır!
Hür doğduk, alnımız ‘secde de aktır’
Gök çadırdır bizlere, yer döşektir
VATAN SEVGİSİ
Coğrafyayı vatan eden ruh sende!
Şahadettir, hürriyet tapusu
Seni andıkça, daha çok anlarım;
Vatan sevgisi, ‘ibadettir’ derim
SAVAŞ
Savaş; en son çare, nefsi müdafaa
Savaşla yıkılır; şehirler, canlar
Çocuk, kadın, yaşlı; çığlık çığlığa…
Feryadı, düştüğü yerleri yakar
Ülkeni, insanını sulhla koru…
MAVİ VATANA
Çaka Beylerden Hızır Reislere
Derya bakışlı yüreklere selâm
Mavi atlas üzerinde Piri’miz;
Tarihi nakış nakış çizen kelâm
Anadolu, üç yanı ‘Mavi Vatan’
Mavi deryalar, gözlerim enginde
GÖNÜLLER YÜRÜR
Ülküm, seferber etti yarınlara
Dün hayaldi, bugün her biri gerçek
Müjdeler olsun, ‘emek verenlere’
Bugüne, yüreğini serenlere
Cefalı yollara gönüller yürür
Vefalı dostlar, ‘bayraklaşır’ gerçek!
SUÇLU KİM
İşler ters gidince, suçlu ararız!
Gariptir, hiç kimse kendine bakmaz!
Sağı, solu her tarafı tararız
Adam, bir ışık da kendisi yakmaz!
Söyler misin, “bir vurdukça yürekler”
Ülkemde sular kirlenerek akmaz!
UNUTALI
Bölüşmeyi unuttuk, unutalı
Birlik ruhunu, gönülden atalı
Bir batman öfke, ‘yakamızdan tutalı’
Evdeki, pazarda ki, hesap şaştı
ÜÇ GÜN GİBİ
Geldi, geçti ömrüm, üç gün gibi
Sofralar kurulur, daha dün gibi
Mazide kalmış, hatıra defterim
Her resim gönlümde, bir düğün gibi
HAK DOSTLARI
Kahpe, kahpedir; vazgeçmez huyundan
İçme, aman ha; namerdin suyundan
Vakarınla ders ver, cümle âleme
Hak dostları, ülfet alsın toyundan
YÜZSÜZE
Dilim varmaz, acı söze; yüzsüze…
Ye ’isle varılmaz nasibe, düze
Vicdansıza ne mert, ne şah dayanmaz
Ahlarını emzirir süze, süze
TERİ YOK
İlim der, hakikatten haberi yok
Hak için, hak yolunda seferi yok
Ser taşır, dağı omuzunda bilir;
Gözünde feri, alnında teri yok…
YÜREKSİZE
Yüreksize verme ha, meydanları
Şer kokar, ışık vermez şamdanları
Âşık değilse, işine aşına;
Hayra dokunmaz, tütmez dumanları…
