İşyerine gelip giderken belediye otobüsü kullanmayı yaşadığımız bu ortamda daha uygun buluyorum. Herhangi bir indirimli kart vs. durumumda söz konusu değil. Tam bilet fiyatı üzerinden herkes gibi biz de ücretimiz neyse ödüyoruz. Tercih sebebim şehir içi minibüslere oranla daha havadar, geniş ve büyük olmasının yanı sıra genelde seyrek oluşudur. 2020 yılında canımıza yapışan bu kadar musibet aklımızı başımıza getirmemiş gibi sosyal ve kültürel yaşantımız tam gaz yoluna devam ediyor, eğlence hayatımızdan da ne yazık ki taviz vermiyoruz bir türlü. Sosyal medya, yazılı ve görsel basının çok önünde yalanla gerçeği, doğruyla yanlışı ayırt edemeden altın tepsi misali önümüze istediğimiz gibi sunmada sınır tanımıyor.. Sağlık bakanlığının gün sonu vaka ve can kaybı sayılarını açıklama geleneği can sıkıcılığından öteye gitmediği gibi merak direncimizde kaybolmaya mahkûm oldu adeta. Haber kaynağımız dediğimiz gibi döndü sosyal medyaya. Dedikodu, ayaklı gazetecilik, ortaya laf olsun torba dolsun diye atılanlar bir yana sağlık sektöründe çalışanların uyarıcı gibi çevresel yakınlarına bilgi vermeleri ve yine sağlık sektörü içerisinde bulunan eş ve tanıdıkların bir kısmının karantina sürecinde olmaları, şehrin önemli isimlerinin de bu anlamda dinlenmeye tabi tutulmaları sıkıntılarımızı allak bullak etmişe benziyor. Aklımız başımıza geliyor mu, elbette hayır. Hastalık can almaya devam ediyor, hastalık küçük büyük ayırımı yapmıyor, hastalık yedikçe zevk alıyor. Denetimler yetersiz, kişinin iradesine bırakılmış sadece. Taşımacılıkta belediye otobüsü nü tercih ettiğimi yukarıda yazmıştım. Dikkatimden kaçmayan bir durum yaşıyorum son zamanlarda. Otobüste aniden yolcu sayısını ve içerisinde bulunan genç yaşlı ve bayan, erkek sayısı ne kadar diye bir sual aklıma takıldı, tıpkı anket çalışması gibi. Şehre gelirken aracın içerisinde bulunan yaklaşık yirmi kişiden on beşinin emekli ve rahatlıkla atmış beş yaşın üzerinde olduğunu, ücretsiz bu hizmetten yararlandıklarını söyleyebilirim. Buyurun bu kadar telkinin, bu kadar vakanın hesabını yapın bakalım bir adım yol alabilmiş miyiz? Olmuyor ne yapsan olmuyor, al bakalım geçici süre bunların elinden ücretsiz otobüsleri kullanma haklarını bir yere gidebiliyorlar mı, Vallahi evlerinden dışarı çıkmazlar. Duyuyoruz birçok gencimiz bu hastalığın pençesine takılmış, birçoğunu kaybedebiliyoruz. Resimler ve kaybedilen isimler sosyal medyadan paylaşılıyor, çemberin daraldığını fark ediyoruz. Yanı başımızdan, bizlerden, sizlerden, tanıdıklardan isimler gelmeye başlıyor artık. Yabancı yok, hep tanıdık, hep duyduk. Çember daralıyor, korku sadece dillerde kalıyor. Tedbirler zorla olursa sıkıcı olur derken bu kadar vurdumduymaz olacağımız hiç aklımıza gelmezdi. Yurt içi gezi turları, deniz kenarlarında tatiller, iç, içe yapılan düğünler, partiler ve her türlü eğlenceler. Ayaklarımız yere değmeyecek gibi, başımız yıldızların üzerinde uçuyoruz. Uçmak neye yarar kanadın yaralıysa, elbet düşeceksin bu ateşin kucağına.
