'Beceremedim!'
Denizli Pamukkale Üniversitesi Hastanesi'nde Acil Tıp Teknisyeni olarak görev yapan 23 yaşındaki Ö. Ç., ek iş olarak çalıştığı iş hanında hareketsiz halde bulundu. Bölgeye gelen sağlık ekibi, yaptıkları kontrolde gencin kendine enjektörle damarından ilaç verip intihar ettiğini belirledi. Ö. Ç.'nin cansız bedeninin yanında bulunan ve yakınlarına bıraktığı mektubunda 'Yaşamayı beceremedim. İntiharı kendi hür irademle yaptım' yazdığı öğrenildi.
23 yaşında ve hayatının baharında olan bir genç. İşi var. Hatta ek bir işi daha var. Belli ki bir maddi sorunu yok. Ne yaşadı ya da hangi yükün altında ezilip kaldı bilinmez ama "Yaşamayı beceremedim. Nereye elimi atsam kuruttum. İntiharı kendi hür irademle yaptım. Sakın bana kızmayın, hepinizi çok seviyorum." Notuyla göçtü bu dünyadan.
Bu olay da gösterdi ki gençlerimiz kendini yalnız hissediyor. Kendilerine güvenilmesini ve takdir edilmesini bekliyor. Kendi notundan anladığımıza göre üzerinde büyük bir baskı oluşmuş ki, “beceremedim” diyerek ve yakınlarından özür dileyerek hayatına son veriyor.
Biri resmi diğeri de ek olmak üzere iki işi olan 23 yaşındaki bu gençten beklentiler her ne ise görünen o ki bu genç ve naif bedene ve ruha ağır gelmiş.
Dostlar, gençlerimizle konuşalım. Onlarla zaman zaman bir büyük, bir anne-baba gibi değil arkadaşça konuşalım. Dertleşelim. Hatta geçmişte bizim yaptığımız hataları onlara açık yüreklilikle anlatalım ki onların da yaptıkları ve halen de yapmaya devam ettikleri bir yanlışı varsa bizlere anlatma cesaretleri olsun. Bu güveni verelim onlara.
Gençlerimize bazı ilkeler ve hedefler gösterelim ama bunlar, onun huzur ve mutluluğunu bozacak hedefler değil ona mutluluk bahşedecek hedefler olsun. Haydi, o zaman hemen en yakınımızdan başlayalım gençlerimizle iletişime geçmeye. Biz bunu yapmazsak, başka birileri bu boşluğu doldurur ve çok kötü sonuçların doğmasına sebep olur.
