Mevsim kış günlerden acılı bir gün
Nevzat Ülger diye bir yıldız kaymış
Kim bilir ne kadar ağladın güldün
Ya gakkom hayatta bu gün de varmış
Bir zaman söylenir tüm hatıralar
Ömrünce sürdüğü hayat öyküsü
Her bir hikayenin ayrı sırrı var
Günü gelir toprak olur örtüsü
Nasıl anlatayım Nevzat Bey seni
Engin duyguların ince ruhunu
Vatansever aziz güzel Ülger'in
Zaman dertlerinden yorgunluğunu
Bir zamanlar diye başlasak söze
O güzel gençliği hep hatırlarız
Yaş doluyor seni seven her göze
Sen gittin ya bak sırada biz varız
Herkesin hayatı ömrü kadardır
Şerefle gidene rahmet okunur
Dünyanın bin türlü halleri vardır
Bir dostun ölümü bize dokunur
Dünya sahnesinde dünyalar kadar
Tadına doyulmaz sevgililer var
Yaşamak ne güzel doyana kadar
Adına doyulmaz sevgililer var
Kendimizce bir çok şeyler ekmişiz
Bu hayatta türlü dertler çekmişiz
Kahpe felek zalim dünya demişiz
Oysa hayal kuran hayaletleriz
Canlar dünya sahnesine gelirler
Kendi rollerini oynar giderler
Dünya sahnesinde bu yolculuğun
Adına bir varmış bir yokmuş derler
