Hayret
Bunu ben de anlayamadım
Nasıl omuzladı dostlar beni
Demek böylesine değer bilen
Gönülden seven
Dostlarda varmış
Böyle dostların bulunduğu yerde
Güneş
İnsan üzerine bir başka doğarmış
O sevgiler
O güçlü duygular
Değil mi
İnsanı insana bağlayan
Bazan rahmet olup yere inen
Bazan da sel sel olup çağlayan
Nasıl sevilmez
Nasıl övülmez
Bu gönül dostları
Bu bir içtenlikle insana uzananlar
Onlar değil mi
Bu güzel yaklaşımlarıyla
Dost üstüne dost kazananlar
Tatlı dilleri
Tutan elleri
Çarpan yürekleriyle
Sizi nasıl da bir sarmaya alırlar
Aslında siz değil
Onlar bir bir girer içimize
O güzellikleri
O değerbilirlikleriyle
Sürekli gönlünüzde kalırlar