Kırsalda bir Küçük Bey
Bir de kızı Ünzile Hanım
Kır çiçekleri kadar güzel
Kokan çiçekler kadar aziz
Bir de yakınları var
Hala ve amca çocukları
Bir yanda Mastar’ı
Öte yanda Hasar’ı görürsünüz
Kırsalda sevgiler başkadır
Bu bitmez sevgiler
Üzerinde durur
Onlarla birlikte
Bir renkli yaşama yürürsünüz
Kuşlar vardır
Her telden çalan
Ses veren
Sular vardır
Ta İncirli göl’ den gelen
Bir bahçeki
Ucu bucağı gözükmez
Karaduttan yiyen
Başka meyvada tat görmez
Kuzular ne güzel yayılır kıra
Siyah siyah iki yavru kedi
Hiç de ayırt edilmez büyüklerden
Kuzular bir o yana
Bir bu yana yayılır
Bir zamanların müdürü
Şimdi kuzu çobanı olmuştur
Atmıştır kibri bir yana
Kırsalda bir Veysel Karani olmuştur
Küçük abe
Osman ağa
İkisi de çalışmaz oturur
Visali baba olmuştur artık
İnsanı ta kalbinden vurur
