Yardımseverliği
Ziya Tunçtekin, zorlukların üstesinden gelerek başarıya ulaşmış bir isimdir. Ancak, geldiği yeri ve özellikle de yetiştiği yurtlardaki çocukları hiçbir zaman unutmamıştır. Şöhretin içinde olmasına rağmen, düzenli aralıklarla bu çocukları ziyaret ederek onların gönüllerine dokunmuştur. Onlar için Ziya Tunçtekin sadece abi değil, aynı zamanda bir baba olmuştur.
Tunçtekin, yurtlarda sünnet düğünleri düzenleyerek çocukların mutlu anılar biriktirmesine katkıda bulunmuştur. Sık sık orkestra ekibiyle mini konserler vererek onların müzik ve eğlenceyle dolu bir gün geçirmelerini sağlamıştır. Çocukların iletişim sorunları yaşadığı veya canları sıkıldığında, yurt yetkilileri hemen Ziya Tunçtekin'e haber verirlerdi. O da hiç vakit kaybetmeden yurda gelir, çocuklarla sohbet eder ve sorunlarına çözüm bulmaya çalışırdı. Hatta bu çocuklardan biriyle görüşmeye devam ettiğini biliyoruz.
Ziya Tunçtekin'in bu örnek davranışları, sadece çocukların değil, toplumun takdirini de kazanmıştır. Başarıya ulaşmış bir insanın, geçmişini ve özellikle de yardıma muhtaç çocukları unutmaması, takdire şayan bir davranıştır. Tunçtekin'in hikâyesi, başarıya giden yolda insanlığımızı kaybetmememiz gerektiğini ve yardımlaşmanın önemini vurgulayan önemli bir örnektir.
1991 yılında Elazığ'da askerlik yapan Kıvırcık Ali’nin kendisiyle beraber çalıştığını, söyledi. Sonra Şair Süleyman Bektaş'la olan anılarını anlattı. Bektaş'ın şiirlerini besteleyip okuma isteğini, beste yapma yeteneği olmadığını söyleyerek geri çevirdiğini, dile getirdi.
Başka bir zamanda ise Şehit İlhanlar ‘da bulunan Türk Hava Yolları Yazıhanesi’nde bilet satarken Neyzen Doğan Sever Abi'nin kendisini Elazığ Kültür ve Musiki Derneği’ne davet etmesiyle farklı bir deneyim yaşadı. Safiye Ayla'yı Elazığ'a getirdiklerinde stant kurma görevini üstlendi. Ve sahnede sesinin güzelliğiyle Ayla'nın takdirini kazandı. Orduevinde 30 yıl çalıştıktan sonra 2016 yılında emekli oldu. Emeklilik, ona yetiştirme yurdundaki kalma süresinin bittiğinin hatırlatıcısıydı.
Sanatçının hayatında, ailesiyle olan ilişkileri de önemli bir yer tutar. Annesini küçük yaşta kaybetmesi, onu derinden etkiler. Babasının yeniden evlenmesiyle dört kardeşi daha olur ve onlarla 2021 yılında tanışır. Yetiştirme yurdunda büyürken yaşadığı zorlukları, duygusal bir dille anlattı. Bu tanışma sürecinin geç kalmışlığı, insana, böyle şeyler ancak filmlerde olur, dedirtir.
Unutulmaz Bir Anı
Hayatının dönüm noktalarından biri de on yedi yaşındayken yaşadığı bir trafik kazasıydı. Yetiştirme yurdundan çocuklarla beraber hafta sonu Elâzığ’a çarşı iznine giderlerdi. Bindikleri minibüs eskiden “it yokuşu” dedikleri yerde minibüsün freni patlar ve şoför de kontrolü kaybedince herkes bir panik içerisinde iken araç Ulukent Mahallesi tarafından uçuruma yuvarlanıyor. Ve sonrasını kendisinden dinleyelim. “Bir baktım hastanede, morgdayım yatıyorum. Eski devlet hastanesinde gözümü açtığımda, sağıma soluma baktım. Tanıdığım öğrencilerin bazıları ölmüş, kalktım dışarı çıktım. Kim beni görüyorsa kaçıyor.
Ben de o sırada doktorun odasına gittim. Doktor, “gel gel senin ölüm raporunu yazıyorum. Şoktan, kalkmışsın ölmüş zannetmişler.” 1968’de olmuş bu kaza... Doktor, Allah sana ikinci bir hayat vermiş…
Şimdilerde
Ustası kim diye sorarsanız, Mehmet Çelik. Elazığ’ın tanınmış kundura ustalarından. Aynı zamanda Elazığ Esnaf ve Sanatkârlar Kunduracılar Odası Başkanlığını uzun bir süre yönetmiştir. Kendisine babalık yapmış ve yaşadığı müddetçe yalnız bırakmamıştır. Klarnet üstâdı Mehmet Şerif’le de yıllarca çalıştığını, Alpay ile Tanju Okan gibi isimlerle de Batı Müziği söylediğini görüyoruz. Neşet Ertaş'la bir hafta çalışma fırsatı bulduğunu ve Ertaş'ın mütevazı kişiliğinden etkilendiğini de ekleyebiliriz.
Manas Yayıncılık bünyesinde arkadaşlarıyla kültürel faaliyetlerde bulunuyor, gençlere birikimini aktarmak için çalışıyor, Manas Şiir Günleri programlarında da arkadaşlarıyla hatıralarını ve tecrübelerini Kanal Fırat aracılığıyla bizlere aktarıyor.
Bu yazıda Ziya Abi'nin hayatını kısaca anlatmaya çalıştım. Hayatı zorluklar içerisinde geçerken, Allah ona belki de bu zorlukları unutturacak güzel fırsatlar sundu. Âşık Mahsuni, Neşet Ertaş ve birçok ünlü sanatçı ustalarla tanışma ve çalışma imkânı buldu. Ancak Elâzığ'a duyduğu özlem, onu bazı konularda kısıtladı. Üç yaşında annesini kaybettikten sonra Elâzığ'dan ayrılma korkusu, ona anne şefkatinden uzak kalmayı hissettirmiş olabilir. Ustasının hayatındaki rolü, onun nasıl bir insan olduğunu ve ustasına layık olmak için hayatta neler başardığını kısmen gösteriyor. Belli ki Ziya Abi’den, öğreneceğimiz çok şey var. Kendisine hayırlı uzun ömürler dilerim. Elâzığ’ın yaşayan başka değerleri ile buluşmak dileğiyle…
