Çok Çeşit, Bir Örnek
Rüveyda Sadak
Sabah uyanır uyanmaz, sosyal medya avına kimler yakalanmış, kim bilir hangi gerekli(!) konu bir anda ilgi odağına dönüşmüş ve tabiî ki gerçeklikle hiçbir ilgisi olmayan birtakım muhabbetler vs.
Sosyal medya...
instagram, whatsapp, twitter gibi gibi…
Sosyal medya, toplum hayatında gözle görülür bir değişime ortam sağlamasının yanında öyle bir nüfuza sahip olmalı ki anlayabilmek ciddi kabiliyet doğrusu.
Doğru olmak iş değil de geçmiş zamanda unutulmuş bir kavram, şimdilerde.
Reklam mı? Ortam zaten buna biçilmiş kaftan.
Ayçiçek yağı sendromu mu demeliyim ya da konusu mu hala devam ederken öyle ki artık ellerde değil, altın gibi paha biçilemeyen bir değerin ifadesi oldu. Bu defa daha farklı ürünlerin reklamı, sosyal medya aracılığıyla toplumun beğenisine(!) sunuldu.
Hayretler içinde seyrediyoruz.
Şu anki ürün ise toz şeker, un, yumurta ve…
Bitmedi…
Daha geçen hafta mevsim normallerinde seyreden ürünler şimdi sebebi bilinmezliğin ötesinde, sırra kadem fiyatlar üzerinden satışa sunuluyor. Bu kadarı da olur mu? Demiyoruz.
Çünkü daha ‘süt’ var sırada…
Aynı fırsatçılığın bir başka versiyonunu görüyoruz, temel gıda maddesi ‘süt’ ile
Görünen o ki süt bile spekülasyon malzemesi olarak yerini almış durumda.
Ürüne fazla itibar gösterip, değer atfetmek ve son zamanlarda oldukça yankı uyandıran ‘koşuun…’ söyleminin gerçeklik bulduğu toplum, ister istemez etkiye karşı bir çeşit tepki geliştirmiştir, market market dolaşarak.
Toplum olarak aslında söz konusu ürünlere karşı,
Hiç mi gereksiz?
ya da
Çok mu gerekli? diyebilmek, fırsatçılığın oluşumuna engel teşkil edebilir
Temcit pilavı gibi süreklilik gösteren durumun, yakın zamanda tarihe karışmasını temenni edelim..
