Malumunuz Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) 'Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması 2021 yılı' sonuçlarını yayımladı. Elazığ göreli yoksullukta en düşük iller arasında yer alması ve gelir eşitsizliğin en az seviyede olması çok ilgimi çeken bir konu oldu. Bu arada göreli yoksulluk nedir derseniz; bireylerin, toplumun ortalama refah düzeyinin belli bir oranının altında olması durumudur. Buna göre, toplumun genel düzeyine göre belli bir sınırın altında gelir ve harcamaya sahip olan birey veya hane halkı göreli anlamda yoksul olarak tanımlanır.
Elazığ’ın bu konuda en düşük iller arasında yer alarak Elazığ'da dar gelirli hanelerin azlığı ile birlikte refah düzeyinin iyi nokta olmasını vatandaş ne der bilmem ama görünen köy kılavuz istemez değil mi?
TÜİK, verilere ilişkin gelir bilgileri, bir önceki takvim yılı olan 2020 yılını referans almasıyla birlikte gelir hesaplamalarında; hane halkı gelirleri, hanehalkı büyüklüğü ve kompozisyonu dikkate alınarak eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert gelirine dönüştürdü. Buna göre gelir eşitsizliği oranı Türkiye'de 7,6 iken, bu değerin en düşük olduğu İBBS 2. Düzey bölgeleri; 4,1 ile Malatya, Elazığ, Bingöl, Tunceli, 4,3 ile Zonguldak, Karabük, Bartın ve Bursa, Eskişehir, Bilecik oldu.
Elazığ'da dar gelirli ailelerin az sayıda olduğunu söyleyebilir miyiz derseniz herhalde yapılan lüks binalar ile birlikte lüks araçlardan da anlaşılmaktadır. Böylesi bir tabloda sonuçların bu şekilde çıkmasını sürpriz değerlendirmek olmaz.
Peki, Elazığ’da böylesi bir zenginlikle birlikte işsizlikte ön sıralarda yer almak tezat değil mi?
Aslında bu sorunun cevabı da çok basit ki; tek kelime ile açıklamak gerekirse babadan, dededen gelen zenginlik…
Şimdi asıl konuyu özetliyorum; Elazığ neden üreten bir toplum veya proje hazırlayan bir yapıda olmadığının cevabını da bununla iliştirebilir miyiz? Tabi ki Evet…!
Hülasa; bizler balık nasıl yenilir peşinde iken balık nasıl tutulurun uzağındayız. Böylesi bir tabloda da üreten değil tüketen bir toplum olmaktayız. Ha bu arada hazıra kar dayanmaz velhasılıkelam…
