Geleceğimizin teminatı olan çocuklarımızın ruh ve karakterinin şekillenmesinde en etkin rol hiç şüphesiz ki ebeveynlerden sonra öğretmenlerindir.
Geçmişte kendilerine muallim denilen öğretmenler şüphesiz ki nesillerin yetişmesinde en önemli karakterler olarak toplumların değerleridir. Milletlerin kendi medeniyetlerini inşa edip geliştirmeleri ancak sosyal, siyasal, kültürel, tıp, matematik, sanat, astronomi, spor ve din gibi insan fıtratının alakadar olduğu alanların hepsinde ilerlemeyle yani ilmin ve ahlakın geliştirilmesiyle ancak mümkündür.
Nesillerin ahlaken ve ilmen geliştirilmesi yönünde emek sarf eden öğretmenlerimiz bir nevi toplumların geleceklerini inşa eden mimarlardır.
Toplumda bu kadar önemli rol üstlenen öğretmenlerin toplum nezdinde ki yeri ve önemi de aslında o toplumların medeniyet seviyesiyle alakalıdır.
Eğer bir toplumda öğretmenlerin önemi yeterince bilinmiyor ve bilinmediği için de gerektiği kadar değer verilmiyorsa bu, o toplumun yeterince medenileşmediğini gösterir. Netice itibariyle bu göstergeyi, yetişen nesillerin eğitim ve öğretimlerinin bir sonucu olarak görmek pek de yanlış olmaz.
Medeniyet ve çağdaşlık anlamında bilgi toplumu kavramı o toplumun sosyal, ekonomik ve kültürel anlamda gelişmişlik düzeyinin yüksek olmasıyla eşanlamlıdır diyebiliriz. Aslında toplumun aynası olarak görebileceğimiz öğretmenlerimizin sosyal, ekonomik ve kültürel alanda ki durumları o toplumların gelişmişlik göstergesidir.
Çocuklarımıza rol model olan öğretmenlerimiz çağı yakalayan, ilmen gelişme ve yeniliklere açık, toplumun maddi ve manevi değerlerine sahip, sorgulayan ve araştıran sorumlulukta ki karakterlerdir. Bu rol modellik tabii ki sadece öğretmenlerimizin şahsında ve onların sorumluluğunda değildir.
Bir çocuğun ilk ve en etkili rol modeli tabii ki anne ve babasıdır. Çocuk üzerinde ebeveynlerin nasihatlerinden çok davranışlarının etkili olduğu gerçeği göz önüne alınırsa ebeveynlerin öğretmenlere karşı sergileyecekleri tutum ve davranışları çocuklara mutlak örnek teşkil etmektedir.
Anne ve babasını kendisine örnek alan çocuk öğretmenine karşı hal ve davranışlarını şekillendirmekte ve bu durum eğitim ve öğretimine yansıyarak kendisinin geleceğine şekil vermektedir.
Madem geleceğimiz olan evlatlarımızın yetişmesinde öğretmenlerin rolü bu derece önem arz etmektedir o zaman biz ebeveynler de kendi sorumluluğumuzun bilincinde olarak evlatlarımıza rol model olup öğretmenlerimizin değerini onlara bizzat öğretelim.
Çocuklarımızı, yani geleceğimizi emanet ettiğimiz öğretmenlerimize biz veliler yeterince değer verip kadir kıymetlerini bilmezsek bizleri her yönüyle örnek alan çocuklarımız da öğretmenlerinin önemini kavrayamaz ve kendisine gerektiği kadar değer verip saygı göstermez. Değer vermediği ve saygı göstermediği öğretmenine sevgi beslemesi de zaten beklenemez.
Hal böyle olunca öğretmeninin önemini kavrayamayan öğrenci, öğretmeninin eğitiminden nasiplenemeyeceği gibi öğreteceklerinden de yeterince faydalanamaz. Bu sonuç aslında biz velilerin eseridir. Yani bu sonuç geleceğimize ne kadar önem verdiğimizin göstergesidir.
Gelin hep beraber geleceğimize sahip çıkıp değer verelim.
