M. Şener Bulut'a
Ne çabuk tükettik gökyüzünü
Ne çabuk öldü insanlık ellerimizde
Ve o çocuk masumiyeti gülüş
Hangi dağın arkasında
Toprağa yar olup gitti
Eve gidemem bu akşam
Nerede Sevdam
Nerede Beni Uyutan Anam
İçimde Yontulmakta
Yalnız Rüyalara Anlattığım Kavgam
Yıllar acımasız
Sürüklerken Beni Topuklarımdan
Ben Kaçmam
Bir martı kursağında
Bir umut kırıntısı ararım sessizce
Hayat Susar Delice
Kelimeler dağınık
Acı Gülümseyen
Bir tavır takınır bilgece
Ve zaman
Ruhumu öyle uzaklara taşır ki
Geri vermeyi unutur
Ben sadece bakarım
Her bir uzvumla
Gönül Rıhtımıma Öylece..
