Gündüzü bekleyemiyecek kadar
Yorgun bir geceye gebe hayallerim
Karanlık dört bir taraftan kuşatmış umutlarımı
Biraz sessiz ol
Kendimi dinleyeyim yalnızlık
Ve hüzün
Artık yaralı bir kuş gibi
Uçup durma başımın üzerinde
Sana sesleniyorum
Ey İnsanlık
Yıldızları koparıverin göğün kalbinden
Ruhumu sığdıracak yer bulamıyorum
Bırakın dışardaki gökyüzünü
Kendi içimdeki
Gökyüzüne Bile
Tutunamıyorum...
