Herkes ve her şey o olmuştu
Yaşamak onun etrafında dönüyordu
Beynimden kalbime uzanan bu tenha yolda
Pişmanlıklar içimi yakarak kemiriyordu
Bu nasıl bir soğukluk
Bu nasıl bir sızı
Bir kereden bir şey olmaz deyip
Umutlarımı bir bir yırtıp parçalıyordu
Varla yok arasındaydım
Ne hayat vardı burada
Ne de tam anlamıyla ölüm
Eşimden ve çocuğumdan ayrılmak değil miydi?
Asıl zulüm
Söz vermek sözünden dönmek
Her defasında bir kez bir kez daha denemek
İyileşmek istemek
Bu kadar mı zordu?
Ellerimle bir maddeye gömmüştüm
Bütün hayatımı
Acıyı soluyordum
Yoksunluk felaketimdi
Kaskatı kesiliyordum
Bir direniş mahkumuydum
Çığlık atıyordum
Benim benden vazgeçmeme izin vermeyin
Teslim olmak değil niyetim
Esir olmak değil niyetim
Boş bir mezardayım
Çekip çıkarın beni
Ölüm sessizliğini alın üzerimden
