Sen misin kalbimi yoran suskunluğum
Ruhumu içten içe kanatan durgunluğum sen misin?
Çırpınır geceden aşkla seni bekleyen güneş
Anlamadın bir türlü adın yüreğimde kor ateş
Ağlarım ufuklarında diz çöküp kederimden
Bilemedin kırgınlığım, küstüğüm kaderimden
Yalnız senin gözlerinden bakarım yıldızlara
İstemem sen yoksan, düşerim karanlığa
Kalem kâğıt uykuda rüya şimdi bendedir
Sen şiir bestekârım o kalp yalnız sendedir
Arar dururum kendimi düş sokaklarında
Yeter artık üşüdüm, yokluğunun kışında
Dağlamışşın kalbimi binbir parça yerinden
Hangi meczup anlar divanenin halinden
Yakıp geçtin bu gönlü küle döndü kâinat
Kabrimde filizlenen güldür ardımdaki hakikat
