Rahman ve rahim olan; Yüce Allah’ın bu eşsiz sıfat ve merhametinden anneye düşen payı düşünecek olursak;
Bir insana, hayatı boyunca; en yakın ve en güvenli adres annedir.
Anne sevgisi doğumla birlikte bir nevi hazır set halinde insana ikram edilir; tabi kişinin karakterine göre de daha sonra şekil alır.
Dünyada sadece iki annesiz insan; Adem Babamız ve Havva Annemiz var iken; babasız olarak dünyaya gelen insan sayısı İsa Peygamberle birlikte üçtür.
Annenin bu eşsiz, şefkat, merhamet ve fedakarlığın şiirdeki iz düşümünün güçlü olmasını elbette bekliyor olacağız.
Tanzimat’tan sonraki şiirimiz; bu makalenin konusunu oluşturacaktır.
Hemen; her şair; bir anne şiiri yazmıştır.
İşte sevdiğim anne şiirlerinden;
Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim! ..NECİP FAZIL KISAKÜREK
Anne sana kim dedi yavrunu doğurmayı?
Sanki karnında fazla yaramazlık mı ettim?
Senden istemiyordum ne tacı ne sarayı
Karnında yaşıyordum kafiydi saadetim….CAHİT SITKI TARANCI
Hadi beni eve çağır anne
Yorulmuşsun de...
Terlemişsin de...
Özlemişim de...
Yanına çağır hadi
Bul bir bahane
Yatır beni dizlerinin üstüne
Çoook özledim bee...!...NAZIM HİKMET
Anne öldü mü çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde siyah bir çubuk
Ağzında küçük bir leke
Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne
Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne………….SEZAİ KARAKOÇ
bir kapı açıldı, ansızın, baktık:
akşam!.. kimse benzemez oldu kendine;
kim bilir ne kadar hüzünlü artık,
bir odadan ötekine geçmek bile…HİLMİ YAVUZ..
İçimi sardığında her dikenli kördüğüm
Kimdi, ilk baktığımda aynalarda gördüğüm
Kimdi bahçemde mahrem çiçeklerle büyüyen
Gecelerimde durup gündüzümde yürüyen
Gözleri toprağımda gül kokulu bir nehir
Bakışları güneşi arayan pervanedir
Ey ışığı ruhumda filizlenen ay Anam…NURULLAH GENÇ
Gül açmış yazması
Barışmış yüreğinde sabırla özlem
Önce cümleye sonra bize duası
Bir gurbet dönüşü içilen çayda
Bin yıllık huzuru demlemiş annem……..YAHYA AKENGİN
Her gece rüyalarıma uzanan saçlarına
Sarılır ve Allah’a tırmanırdım
Kokulu güz çiçekleri gibiydi annem
Ah benim karanlıklar kraliçesi annem Annem …TARIK ÖZCAN
Birkaç mısra da bizden eklersek.
Ak düşen yıllarım dönsün tersine
Bir yılı bir güne satayım anne
Dizinde başımın minnacık izine
Uzanıp yeniden yatayım annem…..İLHAMİ BULUT.
Bu güldeste üzerine şunu söyleyebiliriz;
Kadın şairlerimiz de elbette anne şiiri oluşturmuşlar; ama artık; mum dibine ışık vermez esprisinden mi! Bilinmez. Daha ziyade baba konulu şiirlerin söz konusu olduğunu söylersek bir haksızlığa yol açmamış oluruz sanırım.
Anne ne kadar çok sevilirse; aile o kadar güçlü olur. Memleketin gücü de ailenin gücüne bağlıdır.
Bu güç; dünyaya parmak ısırtacak biçimde kurtuluş savaşımızla; tarihe tescil edilmiştir.
Bu güzel yurdumuzun; gözünü budaktan esirgemeyen; anne ve anne adaylarını yerden ve yürekten selamlıyoruz…
