Bed­ret­tin Ke­leş­te­mur

Şiire Merhaba

Bed­ret­tin Ke­leş­te­mur

Muhterem derim, insana her zaman
Erdemli nefesle, huzura erin
Hür olun, iyiliklerle her daim
Temiz bir yürekle, güne Merhaba
Alnın açık, günün aydın, gönlün hoş;
Birlik şuuruyla ruhuna ferahlık,
Aydınlık güne, günlere Merhaba

GÖZYAŞI DÖKER DUA
 Dün kanatlandı, uçtu elimizden
Beş vaktin hürmetine hisleniriz
Gözyaşı döker dua, dilimizden
Gönül bu sevda ne der, hisleniriz

Zaman, her nefes alıp- verişimiz
Niyet, hayırla yâd edişimiz
Vuslat, bakî âleme varışımız
Sabır, tebessüm eder hisleniriz.

ELMAS YILDIRIM’A
Gala’dan Gala ’ya, köprü kurmuşum
Her iki Gala; yüreğim, can evim
Vatan sevgisi, imanım demişim
Tutuşturur, tüm cihanı alevim.

RAUF DENKTAŞ’A
Vatanımdan esen, rüzgâr gibisin
Yemen Türküsüne, çağrı gibisin
Kıbrıs’ım, Anadolu’nun bağrı gibisin
Hüznünü yıkayan pınarlar akar

AHMET TEVFİK OZAN’A
 (Akrostiş Şiir)
Ayın on beşi, Ocak soğuğunda,
Haber salındı, ‘Ozan Göçtü’ diye,
Martılar uçtu, Buzluk Bağlarından
Efkâr rüzgârı, göğüs kafesinden,
Toz bulutu gibi çarparak yükseldi
Ozanlar yasta, ayrılık yaman hey!
Zaman döner, devran baş dönderir hey!
Akşam hüznü, şafak kızıllığında,
Nazar eder her söz, ‘ebed dersinde’

BESMELESİZ HAYAT
Yetmiş iki millete, bir gözle baktım;
 Besmelesiz hayat, şer olur dedim!
İman dolu kıvılcım, sözle yaktım
İtikatsız hayat, zor olur dedim!

Rağbetimiz, aşk ile yanar bizim
Hayretimiz, meşk ile döner bizim
Hasretimiz, şerha şerha kanar bizim
Ziyasız bir hayat, nar olur dedim!
HAKSIZLIK
Ya Hak dersiniz, doğru olursunuz!
Ya da, ‘eğilir, bükülür, kırılır’
Başınız eğilir, yerden yerlere
İki cihanda zebun olursunuz!

İBADET ŞUURU
İbadet şuuru, ahlâk-ı hasene
Hasatını topla, kâmil imanla
Sözü özünde, kalbinle desene
Gözyaşı yıkasın kalbini, âmânla!

HASTALIK
    (Akrostiş Şiir)
Hastalık, girmeye görsün cihana
Âdemi, perişan eder, bigâne
Sersefil bırakır, cümle haneyi
Türkü söyler, “gönül verdim civane”
Alır götürür ah, devri zamane
Lirik bir hava sarar kendisini,
Ilgıt ılgıt esen rüzgâr divane
Kalpleri huzura ersin âlemin (inşallah)

MAKYAJLI TESİR
Sınırsız özgürlük derken, nefsine esir
Halkına isyan içinde, ateist nesir
Ne edep, ne irfan, sekiz sütuna manşet!
Milli Kültürü boğacak, Makyajlı tesir.

DERDE UYANIR
Derde uyanır, gözlerim düştedir
Mazlum ahıyla, sözlerin yaştadır!
“Dertsiz gönül ne kışta, ne yazdadır”
Yerden kesilir dizlerim, taştadır
Vicdanım sızlar, yüreğim hastadır!

SEVGİ BEŞ HARF
                    (Akrostiş şiir)
Sevgi, ‘beş harf, iki taçlı hece’
Elem, kaygı, endişe bize gece…
Verem eder insanı, sevgisizlik!
Gıptayla bakarım sevgiye, nice;
İyilik yorgan, bulutlar gibi…

ÜMİTSİZLİK KÖRDÜĞÜM
Ümitsizlik, bir kördüğüm tuzağı
İçimizde, batının sinsi ayağı!
Aşktır, moraldir, ihlastır, güvendir;
Hayatın, iman cevheriyle bağı
Yürü, diyecek; ecdadın ileri
İdealinde ışık, “Bilgi Çağı”


CİNNET
Ölüm kusar cinnet, ayrılık keza
Derdi dertle besler, yürek yarası!
Sevgiye muhtacız, açlığı eza
Belâ, hüznü katlar; kaş, göz arası

NEFİS KÖTÜLÜĞÜ EMREDER
Bedri, “nefis kötülüğü emreder”
Sakın hâ, düşme nefsin arzusuna,
Nefsin hevesi; cana zulm eder
Feryadın düşer, alın yazısına…


 

Yazarın Diğer Yazıları