12 Nisan 2021 Pazartesi Günü, ‘ilk teravih ve İlk Sahur’
Merhaba, “reyhan kokulu günlere merhaba!”
Merhaba, “Gül desenli yüzlere merhaba!”
Merhaba, “Şehr-i Ramazan merhaba!”
Merhaba, “Dualarla yıkanan fecre merhaba!”
Merhaba, “Bir yürek olmuş saflara merhaba!”
Merhaba, “Teravih, sahur günleri merhaba!”
Merhaba, “Tekbirler aşkına canlar merhaba!”
Bizleri bugünlere kavuşturan Yüce Mevla’mıza şükürler olsun!
Ramazan ayı, “Oruç ayıdır!”
Ramazan ayı, “Kur’an ayıdır!”
Ramazan ayı, “dua ve yakarış ayıdır!”
Razmazan ayı, ‘infak ayıdır!”
Ramazan ayı, ‘tevbe, ibadet, şükür ayıdır!”
Ramazan ayı, ‘tesbih ve tefekkür ayıdır!”
Ramazan ayı, ‘selam ve selamet ayıdır!”
Ramazan ayı, ‘birlikte saff olma ayıdır!”
Ramazan ayı, ‘müminler için rabıta
Sezai Karakoç, bu ay için “İslam baharı” diyorlar;
“Ey oruç, diriltici rüzgâr, İslam baharı
Es insan ruhuna inip yüce ilham dağından
Bir gaye, ufuk açıcı, gönüllerin yüceliklere kanat çırptığı bir ay…
Necip Fazıl Kısakürek bir şiirinde ‘bu ay’ için şöyle diyecekler;
“Karagöz seyri değil, gözyaşı dökme ayı;
'Bilinmez'i bilirler, bilseler ağlamayı...”
Faruk Nafiz Çamlıbey bir şiirinde şöyle seslenirler;
“Alnımız secdede bulsun bizi her lahza ezan
Ve hazin ömrümüzün her günü olsun Ramazan'
Oruç, sabır ve şükür yüklü bir gemi!
Dalga dalga gelen belaya kalkan
Dualar, ufuklarımıza kanat;
Oruç, göğsümüzü açan kanaat!
Geçtiğimiz yıl olduğu gibi,
Bu yılda, “evimizdeyiz…” Aile efradı ile birlikteyiz!
Bu yılda inşallah, “Evlerimizi Mescit Edineceğiz…”
Hadis, “Kur’an okunmayan evin hayrı azalır, şerri çoğalır,
O ev halkın darlık gelir”
Hadis, “Kalbinde Kur’an’dan bir miktar bulunmayan kimse harap ev gibidir.”
Evlerimizi, ‘hayırla, ihlasla, infakla, sabırla, sükûtla, duayla ihya edeceğiz!’
Bir ay boyunca, ‘müstesna bir derse alındık’
O ders bizleri yıllar öncesine götürecek…
Güzel Şehrimiz, Elazığ’ın ‘Ramazanlı Günlerine…’
Her alanda, her manada bizleri birleştiren, ‘ortak bir dilimiz’
O dile bizler, ‘gönül dili’ diyoruz!
Ramazan, Anadolu’da “müminin bayramı” bilinir
Evler, sokaklar, mahallelerde bir koşuşturma…
Bir hafta evvelinden başlar, ‘gül suyuyla temizlik’
Harput, ‘zengin mutfağıyla…’ bilinir
Ramazan ayı ile birlikte, ‘mutfak telaşı’ başlar
Çarşı-Pazar ile mutfak arası ‘su yolu…’ olur
Elazığ’ın meşhur, ‘badem şekeri’
Halk arasında şifa olarak değer bulan, ‘hurma’
Harput’a has, ‘tatlılar, börekler, gömmerler’
Harput’ta, çocuklar için ‘adam ufağı’ denir
Her Elazığlı/ Harputlu için en güzel Ramazan hatırası;
“çocukluk yıllarından kalan…” hatıralardır
Çocuklar ‘teşvik’ edilir, ‘onurlandırılır’ sırtları sıvazlanır
Anne ve babalar ve özellikle de nineler;
Oruçlu çocukları, ‘sırtlarına alırlar…’
Büyük bir keyifle taşırlar
“ceplerine şekerler” “keselerine paralar” konur
Çocuğu yücelten, ‘masallar’ ‘hikâyeler’ anlatılır
Büyük-küçük demeden ‘oyunlar’ oynanılır
Elazığ’da geçmiş yılların ‘onurlu geleneği’
Eğitim yapan öğrencilerin,
Veya asker ocağındaki evlatlarımızın,
Evlere, ‘iftar sofralarına’ davetidir
Hz. İbrahim geleneği devam eder;
“misafir sofraya bereketiyle gelir!”
Ve ‘mutfakta pişen aşın’ komşu hakkı verilir
Aileler içerisindeki, ‘iftar yemekleri’ Sıla-ı Rahimdir!
O bereketli sofralar, ‘sosyal kültürün’ getirdiği birlikteliktir
O birliktelikler, ‘gönüllü kuruluşlarla’ bir şehre yayılır
Bu milleti ayakta tutan da;
“paylaşma” ve “yardımlaşma kültürüdür!”
O hazzı bir ramazan boyu birlikte yaşadık…
Bütün iyiliklere/ erdemliklere merhaba diyoruz!
O camilerdeki saflar,
Mazlumu ayağa kaldıran saflar,
Selam ve Dua ile kalpleri birbirine ısındıran saflar…
Sabrın sonu selamet…
Hayırda yarışanlara selam/et…
“Allah yolunda sevmek… Allah yolunda infak etmek…”
Bir akıl, bir yürek olmak…
Yaraya merhem olacak ilaç, ‘merhamettir’ elbet!
