1970’li yıllardan 2021’lere doğru zaman tünelinde seyahat ederiz!
Bazen fotoğraf karelerini yan yana getiririm!
Kâh Gazi Caddesi, Kâh Nail Bey Mahallesi…
Kâh Saray Sineması, Kâh hemen çaprazında Gölcük sineması…
O sinema salonlarında kimleri dinlemedik ki…
O yıllarda, ‘Aile Parkı…’ daha sade, ailelerin uğrak yeriydi…
Birçok sanatçıları da bu parkın ağırladığını biliyorum!
Gazeteler! Turan, Elazığ, Uluova, Nurhak…
Sımsıcak yüzleri vardı. Camekânlar ve ayaklı okuyucular…
Heyecanlı bir nesil, heyecanlı bir gençlik…
O dönemlerin, ‘bilgeleri, aksaçlıları, kâmil insanları…’
Sohbet meclisleri daha canlı, daha içten, daha verimli…
Buram buram şehir havası tütüyor
Av. Fikret Memişoğlu, o güzelim şiirinde;
“Harput’dan aş yolcu Elazığ’a gel
Yüz çayda çıra ile saz dinle tel tel
Duyduğun bu günün bestesi değil
Tarihden esen seher yelidir.”
Elazığ insanı, “Harput Beyefendisi…” olarak anılır.
Rahmetli Bico Kerküklü öyle yürekten seslenir ki,
“Gakgom babacandır gözü de pektir
Mazluma yumuşak zalime serttir
Kalleşliği bilmez haza erkektir
Herkese gakgomsun denilmez gakgoş”
Elazığ denilince, ‘bir ilim, edep, irfan şehri…’
Bu şehrin aydını, geleceğe eserler bırakarak göçtüler;
Ahmet Kabaklı, Harput’un Efsanelerini yazdılar…
Nurettin Ardıçoğlu, ‘tarihini…’ N.Yıldırım Gençosmanoğlu, ‘Destanını…’
Şemsettin Ünlü, ‘Romanını…’ yazdılar.
İshak Sunguroğlu ’nun 4 Ciltlik Harput Yollarında isimli eseri evlerimizde…
Ve yine kütüphanelerimizde, Av. Fikret Memişoğlu’nun eserleri…
Cenani Dökmeci’nin o duru şiirinden;
“Bize ata yâdigârı
Bakır dövmek sim işlemek
Bir emek zevklidir kârı
Bir vatan harcıdır emek.”
İşine, aşına, eşine sevgiyle bağlanan güzel insanların şehri, Elazığ!
Destan Şairimiz N. Yıldırım Gençosmanoğlu’nun şiirlerinde derin bir tefekkür vardır;
“Bir türkü tutturdum kayabaşından
Ezan sesi gelir Sarahatun’dan
Yerle gök arası bir mutlu hazda
Vecd içinde türbeler
Kamu ervah namazda…”
Elazığ Şehri, insan profiliyle de, mükemmel bir dokuya sahip…
Ne olduysa, 1980’lerden sonra bu şehirden, ‘beyin ve sermaye göçü…’ başladı!
1990’lardan sonra, ‘nitelikli göçlerin hızlandığını…’ görüyoruz!
Elazığ Şehri, bütün menfi gelişmelere rağmen aydınlarının vefalı ve fedakâr çalışmalarıyla tarihi bir direnç ortaya koydu…
Elazığ Şehri, başta Ankara, İstanbul, İzmir olmak üzere dışarıdaki, ‘gönüllü kuruluşlarla bütünleşti’
Dünden bugüne tarihi projeleri hayata geçirdi.
“Ben bu Şehrin Nesiyim…” şiirimizde şöyle sesleniyoruz;
“Hecesi, nicesi, hafızalarda ki mazisiyim
Sabrı, sükûtu, selameti, sadakati, şahidi, gazisiyim
Kâğıdı, kalemi, hatırası, çile yolcusu yazısıyım
İlim, kültür, irfan, hikmet ırmağının sızısıyım
Kelimesi kelimesine sevda dilekçesiyim”
Bizim basın tarihimizde, “1860 tarihi çok önemlidir…”
21 Ekim 1860 tarihinde, “İlk Özel Türk Gazetesi Tercüman-ı Ahval yayın hayatına…” başlarken;
Aynı tarihlerde, “Vilayet Matbaaları…” kurulacaktır.
1883 tarihi, “Mamurat-ül Aziz Gazetesinin çıkış tarihidir!”
Bu tarih aynı zamanda bir aydın hareketidir.
Basın tarihimizde bilinen bir isim, Ali Rıza Alp ‘Harput Gazetesini…’
Nurettin Ardıçoğlu büyük bir idealle, “Doğu Postası Gazetesini…” çıkaracaklar.
1930’lu yıllarda Elazığ’da Valilik yapan Tevfik Sırrı Gür, bu şehirde iz bırakan bir devlet adamıdır.
Altan Dergisi 1935-1937 yıllarında Halkevi tarafından Vali Tevfik Gür’ün himayelerinde çıkarılacaktır. Altan Dergisinin, Kültür, Sanat, Edebiyat alanında çok önemli bir yeri olduğunu gayet iyi biliyoruz.
Mersin’de, “Tevfik Sırrı Gür Stadı…” spora, sanata, edebiyata önem veren Vali Tevfik Gür’ün, 1943-1947 yıllarında İçel Valiliği yaptığı yıllarda, 17 bin 500 kapasiteli olarak Mersin Stadının temelleri atılır.
1956-1959 yıllarında, Elazığ Şehrinde, “Bürokrat-Araştırmacı Yazar bir Vali, Vefik Kitapçıgil…” bu şehirde, “İz Bırakan…” bir isimdir. “Elazığ-Harput Sesi Gazetesi” Vali Kitapçıgil tarafından çıkarılacaktır.
Vali Vefik Kitapçıgil, Sivas’ta (1966-1968) Valilik yaptığı yıllarda Sivasspor’un kurulması ve ikinci ligde yer almasına öncülük edecektir.
1963’lü yıllarda, Elazığ Öğretmenler Derneği, “Sesimiz Dergisini…” çıkaracaklar.
Elazığ Şehrimizde, Cumhuriyet Tarihinde bir örnek yayın olarak gösterilen, “Yeni Fırat Dergisi…” Av. Fikret Memişoğlu ve arkadaşları tarafından çıkarılır. 1962-1967 yılları arasında 36 sayı yayınlanan bu dergi, ‘yayın hayatında her bakımdan geleceği de etkileyen…’ bir eser olarak günümüzde de edebi çevrelerde sıklıkla konuşulur.
1990’lı yıllardan günümüze doğruda; “Ulusal ve Uluslararası…” birçok önemli organizasyonlarda; dönemin Valileri, Rektörleri, Belediye Başkanları, Ticaret ve Sanayi Odası ile birlikte, Gönüllü Kuruluşlar; şehrimize çok önemli ivme kazandırmışlardır.
“Bizim Sesimiz” Şiirinde rahmetli Şeref Tan’da, geçmişi; iz bırakanları yâd ederler;
“Çalın, söyleyin gakkom yadedelim eskiyi
Memişoğlu Fikret’i, Korukoğlu Şevki ’yi
Sunguroğlu İshak’ı ve daha nicesini…
Hatırlayıp çözelim gönül bilmecesini,
Hacı Hayri, “Sinemde bir tutuşmuş… ocağ ”dır.”
Yıllara bakıyorsunuz, o kadar nezih insanlar gelip geçti ki,
Bu şehri, maddi ve manevi manada inşa eden değerler!
Özetle, Elazığ Şehrinin son bir asrına baktığımızda;
Coğrafyamızda, ‘tarihi buluşturan VUSLAT ŞEHRİDİR’
Gönül ne ister, ‘yürekler bu kadim şehir için çarpsın…’
