Sözün bittiği yerde, imtihanımız başlıyor…
18 Kasım 2020 Evimizin direği Babamızı kaybediyoruz…
Sözüm ona 5 haneli köyümüzdeyiz…
Asrın Belası Virüs, nerden gelir sizleri bulur…
Şöyle veya böyle buluyor…
Koca bir çınar, 96 yaşındaki Babamızı,
Üç günde teslim alıyor…
Babamızı Köyümüzde toprağa veriyoruz…
Jandarma nezaretinde…
Yaşadığımız acı, ‘kardeşler birbirimize sarılmıyoruz’
Taziye yapamıyoruz…
Taziye, ‘Sıla-ı Rahimdir’
“Acılar paylaşılır…”
“Hatıralar dile getirilir…”
“Sofralar Kurulur…”
“Fatihalar, Yasinler, Dualar Okunur…”
Fikirlerim çağladı… Gözyaşı dökemedik…
19 Kasım’da Covid Belası bizleri de yakalamıştı…
Kendimizi Hastahanede bulduk…
Yaklaşık 15 gün devam eden tedavi…
O tedavi esnasında, ‘sağlık personelini…’
Çanakkale ruhuyla donandığını hissettim…
Onlar, gerçekten her biri korkusuz kahramanlar…
Tebessüm eden yüzlerde,
“Haydi bugün daha iyisiniz sözleri…” ilaç gibiydi!
15 gün susmayan telefonlar…
“Mü’min Mü’minin Velisidir!”
Eşiniz, Evlatlarınız, Kardeşleriniz, Akrabalarınız,
Her biri hamiyetli vefalı dostlarınız…
Kur’an buyuruyor,
“Mü’min erkekler ve Mü’min kadınlar birbirlerinin dostlarıdır”
“Sabrı tavsiye edenler…”
“Hakk’ı tavsiye edenler…”
Allah rızasında buluşulan gönüller;
Onlar sözleriyle de, ‘derviş yürekli…’
Hakikat kıyamdadır…
Kıyamete kadar da, kıyamda olacaktır!
18 Kasım 2020 Babamız Hakk’a yürüdü…
O, yiğit bir muallimdi…
Evlatları üzerinde sürekli titredi…
Bizlere, ‘doğruluğu, dürüstlüğü, adaleti’ yaşayarak öğretti!
Hayatı mücadele ile geçti…
Dürüstlükten, doğruluktan, Haktan taviz vermedi…
Babamız öyle bir terbiye ile gelmişlerdi ki,
Yüksek bir kültür, irfan ocağından yetişmiş olmasıydı…
O ocağı tutuşturanlar, İMAM EFENDİDEN DERS ALMIŞLARDI…
AMCALARI İMAM EFENDİ İLE BİRLİKTE HAC YOLCULUĞU YAPMIŞLAR…
BİRLİKTE SOHBETLERDE BULUNNMUŞLARDI…
Babamın üzerinde de en büyük tesirleri olan da,
Amcası (rahmetli dedesinin kardeşi) Hacı Osman Efendiydi…
İmam Efendiyi kabre indirenler arasında o da bulunuyormuş…
Rahmetli dedemiz (öğretmen Fahri Efendi) genç yaşta vefat ettiğinden;
Rahmetli Babamın üzerinde, Hacı Osman Efendinin tesirleri oluyor…
Babaannem de, Osmanlıcaya hâkimdi…
Çok nezih sohbetleri olan bir hanımefendiydi…
Anı zamanda da, ‘güçlü bir şairdi…’
Hacı Osman Efendi, ‘ilim ve marifet sahibiydi…’
Dönemin bilgeleriyle hoş sohbetleri olurmuş…
O sohbet kültürünü, onun feyzini Babama aşılamıştı…
Biz evimizde, hanemizde, ocağımızda;
“sevgiyi, merhameti, edebi, ahlakı…” öğrendik!
Babamızdan bizlere ders, “Edep Yahu…” oldu!
Her birimizin, “vatansever birer evlat olmamıza!” duacıydı!
Bizlere tavsiyesi, “adama gibi adam olmak!”
Bizim hanemiz, ‘sevgi ve muhabbet okuluydu’
Babamız, “Harput Kültürünü özümseyen şahsiyetti!”
Her şeyden önce, ‘idealisti…’
Her aile mutlaka bir romandır…
O romanın kahramanları vardır!
Babamız, benim nazarımda; ‘kahramandı’
Bizlere, ‘ecdat hatıralarını yaşatan…’ bir kahraman!
Fatihalarımız, Yasinlerimiz, Aminlerimizle;
Makamın inşallah nur olsun… Selam ve Dua İle…
