20 Şubat 2025 tarihi, ‘cemrelerin birer hafta arayla düşüşü…’
Nasıl ki, tan yeri sökünce güne merhaba diyorsak…
19-20 Şubat’ta, ‘havaya düşen ilk cemreyle’
Dirilişe, bahara derinden bir hoş sedayla merhaba diyeceğiz.
Cemre sözlükte, “yanmış kömür parçası, kor.” olarak geçer
Arapça kökenli bir kelime olan “cemre”‘nin sözlük anlamı kor yani ateştir.
Halk arasında ise sıcaklığın artması olarak bilinir.
7 gün arayla düşen cemreler sayesinde hava, su ve toprak ısınır.
Halk arasında cemre düşmesiyle birlikte;
Hıdırellez ve nevruz kutlamaları başlamaktadır.
Divan edebiyatımızda, “cemreviye…” şiirleri yer alır!
Bizim geleneksel halk takviminde yıl,
”kasım günleri” ve ”Hızır günleri” olarak kış ve yaz diye ikiye bölünüyor.
Kasım günleri, miladi takvime göre 8 Kasım’da başlıyor
Ve 179 gün sonra 5 Mayıs’ta sona eriyor.
Hızır günleri ise 6 Mayıs’ta başlıyor ve 7 Kasım’a kadar 186 gün sürüyor.
Cemrelerin düşmesi, Kasım günlerinden Hızır günlerine,
Kıştan bahara geçişin sembolleri
CEMRE DÜŞTÜ TOPRAĞA SESSİZ SESSİZ
Kor düştü yüreğime maveradan
Gün döndü, mevsim döndü zaman hey!
Cemre düştü toprağa sessiz sessiz
Bu bir vuslat şarkısıdır aman hey!
Bir müjdedir, perde ötesi hakikat
Diriliş rahlesindedir, devran hey!
“Ölümlü dirimli dünya” deriz ya,
Solan gül değil, bahtım yaman hey!
Nasıl örtüyor, geceler gündüzü?
Ak duvakların öptüğü ferman hey!
Garip bir dünyanın izdivacında
Sürme çeker gibi, toprağ sürmen hey
Düşer gönlüme düşer ilk cemreler
Işıktan sel olur yürek, iman hey!
CEMRELER DÜŞER
Cemreler düşer, yedi adımda bir
Ateş topu düşer, canlara tekbir
"Ölümlü-Dirimli" dünyadır, hak bir
Zikir terazisinde mizan bulur
Her mevsimin bir rengi, bir yüzü var
İlk Baharın, "çiçekten çelengi" var
İnsanın, "dirilişe özlemi" var
Özlemini, "kalbine çizen" bulur
BUZ ÜSTÜNDE NE DÜŞ KALIR NE DE İZ
Buz üstünde ne düş kalır ne de iz
Cemre düşünce buzlar çözülürmüş
Başından duman eksilmeyen dağlar
Gözyaşları sel olur karılırmış
Yıldızlar öksüz, kışın ayazında
Güneş tat vermeyince üzülürmüş
Öper, toprağı beyaz duvaklarla
Bir mahşerin kaderi yazılırmış
Geceler perde perde açılır hüzne
Dertlerim, damar damar gezinirmiş!
Cemre; ışık, su, ateş ve nişandır
Arzın rahminde hayat kazınırmış
CEMRELER DİRİLİŞİ TASVİR EDER
“Bahar bir çiçek gibi!
Çiçek vuslatın nur perdesi…
Cennet bir bahar gibi!
Bahar Hak’tan rahmet muştusu…
Ağaç çekirdek gibi!
Çekirdek varlığın hülasası…
Kâinat bir ağaç gibi!
Âdem kâinatın soyağacı…”
CEMREDEN NEVRUZ’A
Önce kapınıza üç defa vurulur…
Maveradan bir hoş seda duyulur…
Hava, Su, Toprak latif bir lisanla;
Gündönümünde hal hatır sorulur…
YENİ GÜN DUASI
Ay ışığı koynunda, Nevruzun!
Tebessümü, avuçlarına al!
Börtü-böcek, karınca uyanır.
Bu sevdanın gözyaşını,
Yapraklarına sil!
Su yürür, hayat yürür
‘Yeni Gün’ duasını,
Yüreğinle oku!
Toprağa nişan düşer,
Çiçek tozunda, sevdası bal!
Rengârenk kumaşı halay çeker,
