“İnsanlar sevilmek için yaratıldılar. Eşyalar ise kullanılmak için. Dünyadaki kaosun nedeni; eşyaların sevilmeleri, insanların kullanılmasıdır.” Fikir adamı ve edebiyatçı Cemil Meriç’e ait olan bu söz gerçekten belki de kendi yaşadığı dönemin birkaç asır öncesinden başlayarak fitili ateşlenmiş olan; dünyadaki kaosun gerçek nedenini özetleyen çok güzel bir ifadedir. Evet bana kalırsa dünyadaki kaosun fitilinin ateşlenmesi sanayi devrimi ile başlayan ve büyük devletlerin sömürgecilik rekabeti ile devam eden süreçtir. Sonrasında ise bir türlü bitmek bilmeyen dünya savaşları ardından soğuk savaş mücadeleleri ve günümüzde de güçlünün haklı olan zayıfı yerinden, yurdundan ederek yok ettiği savaşlardır.
Bugün dünyanın nüfusu ne olursa olsun mevcut kaynaklar tüm insanlığa yeter. Ancak gözünü sevgi değil kan bürümüş Emperyalistler ve Siyonistler dünyanın bütün her şeyinin kendilerinin olmasını istiyorlar. Çünkü onlar maddeyi, eşyayı seviyorlar. İnsan hayatının onlar için hiçbir kıymeti yok. Çocuk, kadın, yaşlı ölmüş, yurtlarından edilmiş onların umurlarında mı sanıyorsunuz.
Mânâ itibariyle alışmak, sevilmek, cana yakın olmak anlamlarına sahip üns (zıddı : nefret ) kelimesinden türemiş olan insan; ruh ve bedenden meydana gelen aklı ve zekası ile de diğer canlılardan üstün olan, Allah’ın yeryüzündeki halifesidir. İnsanoğlunun sahip olduğu üstün izzet ve şeref, Kurân-ı Kerim’de bizlere şöyle bildirilmektedir: “ Gerçekten biz âdem evlâtlarını şerefli kıldık …ve onları yarattığımız varlıkların çoğuna üstün kıldık.” Yaratılmışların en şereflisi insanı sevmek, ona değer ve kıymet vermek yerine eşyaların sevilmesi anlaşılabilir bir durum değildir. Çünkü bu tür davranışı sergileyenler olsa olsa hasta beyinli olanlardır.
Psikiyatrist ve Psikologlar ruhsal hastalıkların kökeninde "sevgisizlik" olduğunu belirtirler. Ayrıca araştırmalar göstermektedir ki özellikle küçük yaşta suça karışan çocukların suç işlemesinin temelindeki sebep ailelerinden sevgi görmemiş olmalarıdır. İnsan kaç yaşında olursa olsun çevresinden önemsenmek ve sevgi görmek ister. Aslında sevgi görmek isteyen sadece insan değildir. Hayvanlar ve bitkiler için de sevgi önemlidir. Kedi ve köpek gibi hayvanları düşünün sahibi ya da etrafındakiler tarafından ufak dahi olsa bir sevgi gördüğünde o kişinin etrafından ayrılmıyorlar. Bitkiler içinde aynı şey sizce geçerli değil mi? Arkadaşınız ya da komşunuz ile aynı çiçeği saksıda yetiştirdiğiniz olmuştur. Sulamasıdır, güneşi görmesidir aynı olsa da bir bakıyorsunuz arkadaşınızın çiçeği açmış ve sizinkinden daha güzel boy atmış. Nedenini sorduğunuzda ben onu muhakkak her sabah severim diye size söylerler. Unutmayalım ki sevgi her kapıyı açan anahtardır.
Bir tebessüm, bir güzel söz her zaman karşı tarafta karşılık bulmuş davranışlardır. Sevgideki derinliği hissettirebilmek için sevginin ifade edilmesi büyük önem arz eder. Hz. Peygamber (sas) de sevginin dile getirilip paylaşılmasını istemiştir. Allah Resûlü, sevdiğini söylemeyi ümmetine tavsiye etmesinin yanında kendisi de sevgisini sunmaktan kaçınmazdı. Bir gün Muâz b. Cebel"in elini tutarak ona, “Ey Muâz, ben seni seviyorum.” demişti. Bunun üzerine Muâz da, “Ben de seni seviyorum, ey Allah'ın Elçisi!” diye karşılık vermişti. Hz. Peygamber (sas) şöyle buyurmuştur: "Biriniz kardeşini (Allah için) seviyorsa, ona sevdiğini söylesin."
Yunus ise dizelerinde fani dünyayı ve sevginin önemini çok güzel anlatmış.
Dünyaya gelen geçer,
Bir bir şerbetini içer,
Bu bir köprüdür geçer,
Cahiller onu bilmez.
Gelin tanış olalım,
İşin kolayın tutalım,
Sevelim sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz.
Herkesin birbirini sevdiği, birbirine karşı anlayışlı ve hoşgörülü olduğu yarınları görüp, yaşamak dileğiyle sağlıcakla kalın.
