Bir bak da gör karşındaki yıkılmış eserini,
Sen başlattın bu firkatin dönülmez seferini,
Ellerinle sen kazmıştın bu aşkın makberini,
Bari siyah bir gül bırak makberimin üstüne
Senin için seven kalbin umudunu söndürdün,
Gidişinle nevbaharım sonbahara döndürdün,
Ne bıraktın kâm alayım ne de bir kez güldürdün,
Bari siyah bir gül bırak makberimin üstüne
Gönül iflah olmaz artık kederlerle yoğruldu,
Hazanda yaprak misâli çaresizce savruldu,
Boşunaymış bunca Sevda hüzün ile son buldu,
Bari siyah bir gül bırak makberimin üstüne
