Aşktan dîl-hıraş hâlin,zannetme işretle geçer,
Ne kadar boşaltsan câm,sanma ki içmekle geçer,
Mey deryâsına dalsan,tüketsen sonuna kadar,
Boşuna sarhoşluğun,aşkı terketmekle geçer,
Ya hükmedip dîl'ine vuracaksın prangayı,
Ya da aşk fidanını,kökünden biçmekle geçer,
Vur yere kır şu câm'ı,kendin kadere bırak,
Belki dem-i humârın,firkati seçmekle geçer,
Ahmet der şifâ yoksa,bu hastalığın def'ine,
Çağırıp mezarcıyı,taşını dikmekle geçer.
Dîl-hıraş: yürek parçalayan,gönül İnciten.
İşret: İçki
Câm: kadeh
Dîl: gönül
Dem-i humâr: sersemlik anı
Firkat: ayrılık
