Biz yokuz arkadaşlar. Şimdiye kadar tüm iyi niyetlerimiz ve fedakârlıklarımızın sonuç getirmediğini ve bundan sonra da getirmeyeceğini bildiğimiz için biz yokuz artık. Basında birlikteliğe varız dedik şimdiye kadar ve hep yapan taraf olduk. Birleşme ve güç birliği yapma konusunda bütün kombinasyonlara “Evet” dedik. Kendimizden, marka değerimizden, güçlü kadromuzdan fedakârlık yapalım istedik. Bir çatı altında toplanmadan cemiyet altında bir olalım ve bunun ilk adımını atalım dedik. Düşünmeden ve asla tereddüt geçirmeden bunu da yaptık. Onlarca toplantı yapıldı. Her defasında sözler verildi, taahhütler yapıldı. Her defasında birliğe ve beraberliğe vurgu yapıldı. Biz birleştiğimizde daha güçlü, daha etkin ve daha bağımsız oluruz denildi. Bizler de hiçbir marazlık ve mızıkçılık belirtisi göstermeden kayıplarımıza ve fedakârlıklarımıza rağmen her şeye “Evet” dedik. “Hayır” da hayır arayanlardan olmadık. Birlikte rahmet ayrılıkta azap vardır ilkesiyle hareket ettik. Son görüşmelerde de artık bu iş tamam hayırlı olsun dedik ki…. Dediğimizi zannetmişiz. Hangi el, hangi emel ve hangi beşinci boyut üst akıl bilmiyoruz ama bu işi hep yokuşa sürdü, hep ipe un serdi. Bugünden sonra bizim birleşme konusundaki görüşümüz, tavrımız ve duruşumuz değişmiştir. Bundan böyle bizim gündemimizden birleşme ve bir olma düşmüştür. Bizlere böyle bir teklifle gelenlere tek sözümüz şudur:“Sizlere saygımız sonsuz, gelin çay kahve içelim ama eğer birleşme konuşacaksanız artık zahmet buyurmayın ve aramayın lütfen. Biz o defteri bir daha açılmamak üzere kapattık.” Hâkimiyet Gazetesi olarak bu yolda tek başımıza yürüme kararı almış bulunmaktayız. Bedeli ne olursa olsun biz bu yola baş koymuşuz artık. Bu saatten sonra biz yokuz arkadaşlar. Sizlerin görüşmeleriniz, buluşmalarınız, altına imza attığınız bilmem kaçıncı taahhütlerinizle sizleri baş başa bırakıyoruz. Hak bildiğimiz ve doğru yaptığımız bu işte yalnız yürümenin onurunu ve gururunu yıllarca ve tek başına yaşamak istiyoruz. Bu saatten sonra Hâkimiyet tektir ve tek kalacaktır. Kalın sağlıcakla….
