Bayramlarla huzur sevinç gelmeli
Kurban paylaşarak yoksul gülmeli
Eş dost tüm insanlar bunu bilmeli
Şimdi koklayacak gülüm kalmadı
Gezmezler bilinçli huzur bozarlar
Ancak telefondan mesaj yazarlar
Saygı yok söylersen sana kızarlar
Örf adet bir örnek bilim kalmadı
Bayram olmalıdır günümle ayım
Misafir beklerim demlenir çayım
Gitmemi bekliyor emmiyle dayım
Yönüm değişti sağ solum kalmadı
Anne yok baba yok ki ne yapayım
Bilmem kime gitsem bir el öpeyim
Dertler bırakmaz ki köşe kapayım
Bayram kutlayacak halim kalmadı
Günlerdir delice bekleyip durdum
Kime kurban payı vermeyi sordum
Sorarak dolaştım çok kapı vurdum
Ne yapayım başka yolum kalmadı
Ahmet’im düşünüp biraz ağladım
Depremle kanayan yara bağladım
Birde ağıt yaktım dağlar dağladım
Söz çok fakat söyler dilim kalmadı
