Hayret dehşet içinde büyük vefasızlıklar
Hayatın sahnesinde türlü engeller gördüm
Acımasız insanlar çeşitli kurnazlıklar
Türlü uçurumlara tutunarak yürüdüm
Herkese inanırdım güvenirdim severdim
Gizliden sinsi sinsi düzenbazlıklar gördüm
Bu saflık bu dürüstlük benim çekilmez derdim
İşte ben düşe kalka unutarak yürüdüm
Can çıkmadan huy çıkmaz demiş atalarımız
Herkes kendi huyunda herkes kendi yolunda
Gözümüze görünmez bütün hatalarımız
Düşünmez ki ölüm var bu hayatın sonunda
Çalışma çabalama yarınlarımız için
Eğri doğru yollar da yürüyenler de olur
Kimse sormaz yasalar dinler neden ne için
Mal kalır yer yüzünde kendisi de kaybolur
Bilirim ki bu dünya bir misafir hanedir
Ustalar kütükleri düzeltirler ustaca
Hassas ince bir ruhun insanlığı güzeldir
Benzemez insanların kartı hiç bir ağaca