İsmimizi yazdığımız,o ağacımız kurudu,
Bizden kalan hatıralar,bir bir kayboluyor artık,
Sadece biz yorulmadık,yıllar dahi çok yoruldu,
O büyük aşkın hatrına,gecikme çık da gel artık.
Yine el ele tutuşur,geçen günleri anarız,
Yine göz yaşlarımızı,biribirine kararız,
Yine eski günler gibi,dizlerimizde yatarız,
O büyük aşkın hatrına,gecikme çık da gel artık.
Ömrümüzün son günleri,son demine ulaşmadan,
Guruba yaklaşan güneş,karanlığa karışmadan,
Şu yorgun bedenlerimiz,ecel ile buluşmadan,
O büyük aşkın hatrına,gecikme çık da gel artık.
