SAHİPSİZ VATANIN BATMASI HAKTIR

 ‘’Sahipsiz vatanın batması haktır, sen sahip çıkarsan bu vatan batmayacaktır.’’ Ne kadar güzel söylemiş İstiklal Şairi.

Belki yıllar boyu anlayamadık, kıymet bilemedik .Bütün zafer kutlamalarımızda şanlı tarihimizi anlattık sadece masal gibi. Çoğu kez tam manasıyla hissedemeden,hakkını veremeden…

     Bugün öyle bir gün oldu ki sanki bu anı bekliyormuşçasına kenetlendik.Bizi biz yapan değerlerimizi hatırladık.Ne rengimizi önemsedik,ne tuttuğumuz partinin şeklini,adını…Her şerde  bir hayır mutlaka olurmuş ya.Bu şerrin en büyük hayrı milletimize kardeşliğini anımsatmak oldu.Çok şükür bunu anlayan halkımıza,zalime fırsat vermeyen şehidimize…

   İstediğimiz an nasıl bir bütün olabileceğimizi gösterdik dünyaya.Teşbihte hata olmaz ise Çanakkale ruhunu yaşattık dört bir yanda.En büyük fedakarlığı yapan,darbe girişimini engelleyen tabii ki  kahraman  polisimiz,askerimiz ve halkımız olmuştur.Daha Boğaz Köprüsü’nün kapatıldığını duyar duymaz kendini sokağa atan halkımız…Tanklara canlarını siper eden,ateş saçılmasına rağmen korkmadan yürüyen…Aynı zamanda da masum Mehmetçiğine sahip çıkan Türk Milleti.Bu millet yeni destanlar yazmaya hazır olduğunu gösterdi herkese.Sahipsiz bırakmadık vatanımızı,sahipsiz kalmamak için.Yarınlarımız için,yetişecek yeni nesiller için…

      Görüntüler ortaya çıktıkça ürpererek izledik. Meclis binası önünde etten duvar yapanları gördük.Atılan bombalara,açılan ateşlere karşı toprağını terk etmeyen cesur bir halk gördük. Her şeyden habersiz ‘’Çekmeyin,annem görmesin .’’diyerek ağlayan masum yirmilik erleri,Boğaz Köprüsü’nde halka silah sıkan asker demeyeceğim vatan hainlerini de  gördük.Hepsi nakış nakış işlendi yüreklerimize.Özümüzü hatırladık.Kanımızda gezen asil Türk ruhunu keşfettik.

….

‘’Tükürün milleti alçakça vuran darbelere

Tükürün onlara alkış dağıtan kahpelere…’’

Bence Mehmet Akif’in sözlerini fiilen gerçekleştirdik.Ne alkış tutanları affedeceğiz,ne de kendi halkına,toprağına bu zulmü  reva gören zavdigerıları…

      Umuyorum ki artık çağ barış ,kardeşlik çağı olur. Yakaladığımız bu ruhu sonsuza kadar kaybetmemek ümidi ile..