NE YAZAYIM BEN

“Madem ki düşünüyorum, o halde varım ben” ya da “Madem ki yaşıyorum o halde varım ben” şeklinde bir ifadede bulunuyordu ünlü Descartes.

Ben de “Bugün ne yazayım, neleri kimleri yazayım” diye düşünüyorum.

Gün yok ki Ege’den kötü haberler gelmesin.

Gün yok ki, her gün vurulup yerlere düşen o şehitlerimiz yüreklerimizi yakmasın.

Sen ağlama küçük çocuk

Bu vatan için can verdi baban

Sen ağlama gözü yaşlı kadın

Bir kutsal görevdir

Yerine getirdi Kocan

Bırak

Arkası olanlar varsın askere gitmesin

Parası olanlar

O güzel giysileri giymesin

Dedelerimiz de böyle gelip

Böyle gittiler

Kimi Yemen’de

Kimi Sarıkamış’ta

Kimi Çanakkale’de ne güzel can verdiler

Bak

Bir zalim kurşunla

Can veren bir çavuşumuzun evine

Baba

Anne

Kardeşler

Ne biçim bir evde yaşıyorlar

Para yok

Pul yok

Günlük aşı

Günlük ekmeği eve nasıl taşıyorlar

Dillerinde bir Türkiye Ülküsü

Kulaklarını nasıl çınlatmaz

Bir güzelce zafer türküsü

Yıllar var ki

Çekiyoruz toprağa hasret

Gitmiyor içimizden

Gam

Keder

Hüzün

Doğrulmuyor beli

Şu efendi köylümüzün

Kazmalar

Çapalar

Selâm götürün yerde yatana

Canlar kurban olsun

Toprak diye diye

Bir yol tutana…

Bir düşün

Sarıkamış’ta kaç bin askeri karlarda boğduk

Bir bak Yemen’e gidenlerden kaçı geri dönebildiler

Kınalı Kuzular

Körpe körpe gençler

Okullarını bırakarak

Çanakkale’ye nasıl koştular

Bir koca yürekle

Düşmanla kucaklaşıp

Düşmanla nasıl vuruştular.

“Çanakkale içinde bir aynalı çarşı

Ana ben gidiyom düşmana karşı”

Diye yürek yürek şarkı dökenler

Az değil

             Tam iki yüz elli bin kahramanımız

              Nasıl bir gönülle şehit düştüler

Şehitlik bir yüce ölüm olarak bilindi hep

Bu güzel inançla cephelere yüründü hep

Ama şimdi birbirimizle vuruşup

Birbirimizle savaşıyoruz

Bir bilinmez ki

Gör

Ne tür karanlıklarda dolaşıyoruz

Ağlama çocuk

Bir gün sana da sıra gelecek

Bu karar

Bu inançla

Daha kaç kişi ölüp gidecek

Şu anda

Yemen’den bir daha dönmeyen iki dayımla

Sarıkamış’ta şehit düşen iki amcamı düşünüyorum

Onlar bir gecede donup gittiler

Ben ise

Doğalgazlı

Kaloriferli evde üşüyorum…

Bir umulmaz düş ki

Nerelere alıp götürüyor bizi

Sormayın a dostlar

Bu umursamazlıklar

Nasıl

Nasıl da bitiriyor bizi…