Ne Varsa Hazinemdir...
Bugün yoğun bir gündü. Zira yılın son mesai günüydü. Fethi Sekin Hastanesi'yle başlayan mesai, gün içinde değişik konu, değişik gündem ve bol yazılı bir şekilde son buldu.
Şimdi saat 17.50. rutin işler bitti. Günün ve haftanın yorgunluğunu atacağımız mutat mekâna, beylerin yurduna gitmeye hazırlanıyorum. Ve beni aracıyla alacak dostun “yola çık” telefonunu bekliyorum.
Ve sobanın ısıtması yanında dostlukların mekânı ısıttığı ortamın hayalini kuruyorum. İşte tam da bu esnada kulağıma değen bir şarkıya kapılıyorum. Sezenden dinlemeye alıştığımız şarkıyı bu kez farklı bir erkek sanatçıdan dinliyorum.
“Bazen daha fazladır her şey
Bi eşikten atlar insan
Yüzüne bakmak istemez yaşamın
O kadar azalmıştır anlam
O zaman hemen git radyoyu aç
Bi şarkı tut
Ya da bi kitap oku mutlaka
İyi geliyor
Ya da balkona çık bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor
Ama fazla da üzülme, hayat bitiyor bir gün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor, hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor
Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem, gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim, küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir..”
Şarkı ruhumuzu delip geçercesine akıp gidiyor.
Ne kadar da iyi geldi bu saatte bu şarkı.
Ne kadar da bizi anlatıyor.
Ne kadar da yıkıp geçen, delip geçen 2023’ü anlatıyor.
Nasıl da yılın enkazında kalan bizi anlatıyor…
Ve bu arada telefon çalıyor.
“yola çık geliyorum”
Çıkıyorum…
Dingin bir ortama, asude bir mekana doğru yola çıkıyorum…
Bu da bizden yılın son yazısı olsun. 2024, 2023 olmasın dileklerimle sağlık, huzur ve mutluluk dolu ve her halükarda savaşsız bir yıl dileklerimle yeni yılınız kutlu olsun.
