MARAZLI KAFA

Merhametten marazın doğduğu gerçeği birçoğumuzun hayatında var olan ve örnekleriyle her zaman canlı duran bir gerçektir. Merhametin eninde sonunda marazlığa çevrileceği ve bunun kaçınılmaz bir sonuç olduğu yüzyıllar boyu devam eden dikkatli bir deneyimin ürünüdür. Atalarımız hiçbir zaman boş ve gereksiz konuşmamış. Bir şey konuşmuşsa da bilin ki bunu yüzyıllarca yıl deneyim ve gözlemlerinin sonucu olarak konuşmuş.

Merhametten maraz doğuran insanlar bu özelliklerini her fırsatta ve her kulvarda da gösterirler. Merhamet duygusunun altında hep ezilen, kendi olarak hiçbir değer taşımadığını bilen bu insanların marazı neredeyse bir hayat felsefesi halinde kendini gösterir.

Varlıklarını maraziyelere ve faraziyelere bağlayan bu tiplerin tek mutluluk kaynağı ve yaşama sebepleri varlıklarını htirmeleridir. Kendilerini var kabul ettirmek için de hep aykırılıklara sığınmışlardır. Farklı olmak ve farklı durmanın yolu farklı şeyler söylemekten geçer.

İşte bu felsefedir onlara hayat, memat ve haz veren. Kendi alanlarında ve yaşamlarında var mıdır bir başarıları?  Var mıdır insanlığa bir katkıları? Oyuncakları ellerinden alındığında nasıl bir karaktere bürünürler gibi soruların cevapları ise başarı kelimelerine yükledikleri anlamla orantılıdır.

Başarı, 20 kişi arasında kendini bulmak ve 60 kişi arasında konuşulmaktır onlara göre. Sığ kültürlerine ve birikimsizliklerine rağmen filozofik sözlerle bunu setretmeye yönelik paylaşımlarıdır onları güya başarılı ve özellikli kılan.

Hani adamların bunda çok da suçu var denilmez. Çünkü kendi gibi 3-5 marazlı tiplerin poh pohlama ve gazıyla dünyanın merkezine kendilerini oturturlar.  Ne yazık ki etraftaki bu kişilerin de hayatlarında başarı adına hiçbir gösterge ve hiçbir emare yoktur. Hem fikren hem de cismen paraziter bir yaşamı tercih ve kabul etmişlerdir. Bundan da asla şikâyetçi değillerdir. Hatta enayi ayartmakta ne kadar mahir olduklarını da gururla anlatırlar.

Marazlı insanların varoluş sebebi merhametse ki öyle görülüyor o zaman insanlar böylesi bir erdemden vaz mı geçmeli? Merhametin toplumun başına bir bela sağanağı olacağı gerçeği insanları merhamet duygusundan geri mi durdurmalı?  Hayır ve asla.

Merhameti ve şefkati gösteren insanlığını ve adamlığını yapmıştır çünkü. Burada sorun merhamet edende değil edilende. İnsanın genlerine bir kez hainlik girmişse ve yapılan iyiliğin altında kalma ezikliğine ve eksikliğine düşmüşse yapamayacağı zihniyetsizlik ve haysiyetsizlik olmaz. Bu durum merhamet edenin erdemi, merhamet edilenin ise kansızlığını ve soysuzluğunun göstergesidir. Kansız ve soysuzlardan uzak olmanız dileklerimle.