(Köy Mektupları 1)

SELAM EĞİTİME YÖN VERENLERE

Bugün 09 Haziran 2016. Günlerden Perşembe.

Köydeyim. Balkonda oturmuş bu satırları yazıyorum.

Gökte bulutlar gene süzüle süzüle akıp gidiyorlar.

Bu bulutların akışı, süzüle süzüle gidişleri, hiç de bizim Bulut’ların akışına ya da bakışına benzemiyor. Geldik geleli bir sıcak gün görmedik. Yağmur, dolu ve rüzgar. Doğa, hep de bildiği gibi yapmaya başladı. Nerede ise Haziran’ın ortalarına yaklaştık. Ama yazın şöyle bir sıcacık bir gününü göremedik.

Üstüne üstlük, bir de on bir ayın sultanı Ramazan geldi oturdu yanı başımıza. Gerçi ondan yana bir sıkıntımız yok. Uzunca günlerde, açlık, susuzluk diye bir şeyler de duymuyoruz. Derken Ramazanın dört güzel gününü de gerilerde bıraktık.

Önümde, masanın üzerinde Final Okulları’nın bir güzelce anlatıldığı büyük ölçekli bir dergi duruyor. Özene bezene düzenlenmiş bir dergi. Önceleri de şöyle bir gözden geçirmiştim çok şeyler içeren bu eğitim dergisini. Dergiye göz attıkça, hemşerimiz Taşel, okulun yöneticileri ve bir süre önce gidip de yakından gördüğümüz o güzelim, o becerikli öğrenciler geliyor gözlerimin önüne.

İlk sayfayı açıp okumaya okuduktan sonra şöyle bir geçmiş yıllarımıza, o günlerde çektiklerimize ve yaşadıklarımıza bakıyorum.

Geçmişle bugün arasındaki farklılığı bir daha, bir daha anlamaya çalışıyorum. Ve içimden gelerek “Bravo teknik adamlıktan eğitimciliğe soyunan ve de bu değin başarılara imza atan İbrahim Taşel Beyefendiye…” diyorum.

Ben Taşel ailesini belediye başkanı olduğum dönemde tanımıştım. O günlerde Elazığ’ın yapı taşlarını baba Taşel sağlıyordu. Şimdilerde ise eğitimimizin temel taşlarını oğul İbrahim Taşel’in sağladığını görüyoruz. Yalnız Elazığ değil, İstanbul başta  olmak üzere birçok kentimizin temel eğitim taşlarını da İbrahim Taşel kardeşimiz taşımaya başlamış gibi gözüküyorlar. Doğrusu çok büyük bir başarı. Sevgili Taşel’i ve birlikte yola çıkanları gönlümüzce kutluyor, bu başarılarının devam etmesini diliyoruz.

Haydi güzel Ramazanlara ve mutlu Bayramlara…