KARA ÖNLÜKLÜ KIZ

Yaşı büyük olanlar bilirler kara önlüğü. Mesela 28 yaşında olan ben hayal meyal hatırlıyorum. Nerden hatırlayayım ki? Bu ülkede 1990 yılından sonra kullanılmaz oldu. Hatıra diye saklayanlar varsa çevremizde belki görebiliriz. Birde Sezercik filmlerinde... Yıl 2008 aylardan eylül. Köy okulunda yeni göreve başladığım zamanlar. Devamsız öğrencileri toparlamak için dolanıyorum kapı kapı. Listemde olan fakat sınıfımdaki sıralarda olmayan bir kız var. Sordum soruşturdum evini buldum. Evin önünde kara önlüğüyle oynarken buldum onu. Beni örünce kaçmıştı. Neden gelmedin, diye soramadım. Okula tekrar döndüğümde komşularından bir kız yanaştı yanıma ve başladı anlatmaya: “Öğretmenim, biz o arkadaşımla okula gelirken niye kara önlük giyindin, mavi önlüğün yok mu, dedim. O da ben bu rengi çok seviyorum o yüzden kara önlük aldı babam dedi. Okula geldiğimizde bir tek kendisinin kara önlük giydiğini gördü, utandı gitti.” Bu olayı duyduktan sonra  kesin ulaşmam lazımdı artık. Sabah erkenden gittim evlerine. Giyinmiş yine kara önlüğünü, taramış saçlarını. Gelmeyi çok istediği okula gelmek için hazırlanmış; ama önlüğü kara diye utanmış gelemiyor. Evinin önünde öğretmencilik oynamakla yetiniyor kardeşleriyle. Bu defa sessizce yanaştım. Kaçmamalıydı. İlk cümlem ‘önlüğün ne güzelmiş. Nerden aldı baban bana da söyler mi acaba?’ oldu. Birden gözleri fal taşı gibi açıldı. ‘öğretmenim gerçekten çok mu beğendiniz?’ Onun gözünden mutluluk pırıltıları saçılırken gözlerimden damlalar taşmasın diye zor tuttum kendimi. Sadece başımı sdigerayarak ‘evet’ diyebildim. Tuttu elimden okula gidiyorduk artık. Aradan birkaç hafta geçmişti. İlk maaşımı almıştım. Mavi bir önlükle gittim okula. Kara önlüklü kıza mavi önlük almıştım. Başta almak istemedi. Israrıma dayanamadı sonunda aldı. Ama hiç giyinmedi.

Çünkü ‘ öğretmeni kara önlüğü çok sevmişti.’