ELAZIĞ'DA BİR BAŞKA OLUR AKŞAMLAR

Gazi caddesi, Öğretmenevi önü ve Çaydaçıra’ya kadar uzanan bir yürüyüş güzergahı ile Elazığ’da  bir başka güzel olur akşamlar.

Akşam başlayan ve gecenin ilerleyen saatlerine kadar süren tatlı bir yürüyüş senfonisi…cıvıl cıvıl neşe dolu insanlar; önde koşa oynaya çocuklar, arkada yavaş adımlarla yürüyen anne babalar.

Tatlı  esen bir rüzgar, hafif hafif sdigeranan ağaçlar ve  yaprak hışırtıları…ara sıra geçen düğün konvoyları ve gecenin sessizliğini bozan korna sesleriyle bir başka güzel olur Elazığ’da akşamlar.

Dinlenme banklarında oturup çekirdek yiyerek muhabbet edenler, birbirlerine sarılmış sevgililer ve ağaçların arkasından süzülerek gökyüzünde ilerleyen Ay…

Pastane önlerinde dondurma almak için sıra bekleyenler ve babalarını ya da annelerini dondurma almak için çekiştiren çocuklar…bir su musluğunun önünden bir türlü alınamayan üstü başı ıslak küçücük bir kız çocuğu ve annesinin tatlı telaşıyla bir başka güzel olur Elazığ’da akşamlar.

Yayaların arasına karışmış bisikletliler, kilo verme derdinde olan hanımların hızlı adımlarla yürürken gülümseten hdigereri, gelip geçen arabalardan yayılan her telden müzik sesleri, şelalelerden ve fıskiyelerden akan su sesleriyle bir başka güzel olur Elazığ’da akşamlar.

Görücüye çıkmış gibi yeni elbiseler giymiş, alımlı, ara sıra erkeklerin yanından geçerken fıkırdayarak birbirlerini çekiştiren  genç kızlar ve onlara ara sıra bakış atan delikanlılarla bir başkadır Elazığ’da akşamlar.

İlerleyen saatlerde caddelerde kalan birkaç kişi ve uzaktaki araba farlarından yansıyan ışıklar…

Ah şu Elazığ akşamları… Çirkin  şairin korkusuz anları, kendinden geçen zaman ve gecenin sonunda kalan hüzün.

O bankların birinde sabah eden serseri bir aşık ve önce ezan sesleri sonra ağaran gün. Simitçilerin tablasından ortalığa yayılan nefis simit kokusu yeni bir güne başlandığını haber vermektedir.

Birçok diyar gezdim. Bir başka şehirde yok bu akşam coşkusu ve bu gakkoş kokusu. Yazıyla  kışıyla bir başka güzel olur Elazığ’da akşamlar.