BİZ SOSYAL BİR VARLIĞIZ BUNUN AKSİNİ İDDİA EDEN VAR MI Kİ?

Besmeleyle başlamak yani Allah’ın adıyla ve adına paylaşmak gerçeği görüşmeye açmak, eksikliği tamamlamak hataları düzeltmek kusurları örtmek değil midir ki bizim birbirimize karşı sorumluluğumuz.

O zaman bizim meselemiz ortak yaşantımız iç içe ve girift bu birlikteliğin ve beraberliğin doğurduğu karşılıklı haklar var ve hukukun süreci başlar. Bilenler bildiklerini bilmeyenlere aktarma ve onu bu nimetten yararlandırma konusunda ketum davranmamalı bilmeyenler bilenlerden soru sorma hakkını kullanmalı ve bu şekliyle aradaki mesafeler asgari derecede kapatılmalı.

Biz birbirimizi tamamlamak için var olmalıyız. Biri diğerinin hatalarını düzeltmek konusunda azami derecede gayret etmeli ve güzel ifadelerle incitmeden düzeltmeli hatta insan, hatalarıyla beraber insandır ilkesinden hareketle, kusurları örtmede birbirimizin için örtü olmalıyız. Birimizin kusuru hepimizin kusurudur sadece birimiz yara almıyoruz davamızda bundan dolayı yara alıyor.

Yani nasip olursa hayatımın hayatiyeti el verirse bizde buna imkan bulursak hafta da bir kez de olsa sizinle yüzleşmek istiyorum. Fikirlerimi yorumlayarak paylaşmak istiyorum. Payıma düşen kadarıyla eksiğimi tamamlayarak hatalarımı düzeltme adına paylaşmak.

Bütün bunları söylerken ne söylediğimin farkındayım…

Ancak, şundan dolayı sizi temin etmek istiyorum; bildiklerimiz bildirmek inandıklarıma sizi inandırmak değildir amacım yaptıklarımı sizinle yüzleşmek suretiyle kendimi kendimle ve size test ettirmektir. Asıl gaye şu; ben bir şeye yarıyorsam, çok şeye yarıyorum demektir.

İnsan bir şeye de yaramıyorsa o hiçbir şeye yaramıyor demektir.

Benim acizane görüşüm Bismillah diyerek başlamak, Elhamdülillah diyerek bitirmektir.