BEN DAHA ÖLMEDİM

On yedi kişiyle çıkılan ikinci Giresun seferinde boynumuzun bükük bir şekilde kalması için, gerek saha içerisinde gerekse saha dışında, elimizden ne geliyorsa yapmaya çalıştık diyebilirim. On bir kişiyle çıkılan futbol arenasında arkadaşlarının emeğini çalmaya çalışanlar nasıl bir profesyonellik anlayışına sahipler bilemiyorum.

      Rakibin adı ne olursa olsun, takımın hocası kendi takımını tanımadan, yaparız, ederiz, kazanırız diyerek demeç verirse bunun artı ve eksilerini de iyi analiz etmesi gerekir diye düşünüyorum.

Ligin ilk yarısının son maçın da Tom un, Giresun maçında ise Mehmet Yiğit in takımlarını yalnız bırakmaları bir yana, rakiplerine yaptıkları kasti hareketlerle direkt kırmızı kartla oyun dışında kalmalarının bizim dilimizde adı ne olur bilemiyorum. Ayrıca bu sorumsuzluklara,  Binya nın ülkesine gidip dönmemesini, Sagbefia nın kendi kendine nasıl sakatlandığının meçhul bir bilmece olduğunu da eklemek istiyorum.

      Bakın beyler, Elazığ sporu yiye, yiye bu hale getirdiniz sonunda. Elazığ sporda ne takım olma, ne disiplin ne de arkadaşlık kalmış. Elazığ spor bu sezon bu gerçeklerle ligin en kötü sezonunu yaşayacak dediğimizde hem arkamızdan hem de yüzümüze dünyanın lafını söylediniz. Hani zaman her şeyin ilacıdır diye bir söz var ya, işte biz şu an bunu gerçek bir şekilde yaşıyoruz.

Ayrıca senin etin ne budun ne? Kaç tane süper lig şampiyonluğun var, kaç defa Avrupa kupalarına katılmışsın da bu kadar borçlandırmışsın takımı. Neredeyse Fenerbahçe nin tüm spor ddigerarında faaliyet göstermesine rağmen borcunun üçte birine yakınını sen Elazığ sporu borçlandırarak bataklığa sürüklemişsin.

       Giresun spor maçına baktığımızda ise, maçın on ikinci dakikasında yediğimiz ilk golün ardından Mehmet Yiğit in rakibine yaptığı kasti hareketle oyun dışı kalması, maçın ikinci yarısına eksik Elazığ sporda kalede olma riskini göze alamayan Serdar ın sakatım diyerek çıkmaması ve bu yarının hemen başında rakibin ikinci golü bulması tüm bu disiplinsizliğin neticesi değil mi dir? Oysa maçı on bir kişiyle tamamlamış olsaydık durum daha farklı olmaz mıydı?

      Sözümüzün özü, Giresun spor maçının ikinci yarısında, ben henüz ölmedim diyenleri, son sözümü söylemedim diyenleri, eksik kalmalarına rağmen arkadaşlığın en güzelini saha ya yansıtanları, son saniye ye kadar gölü kovalayanları, puanla dönenleri alınlarından öpüyorum.

Gerisi mi? Fasa, Fiso.