BAYRAMSIZ BAYRAM
Bir bayramı daha geride bıraktık. 'bayram' kelimesinin anlamından ve çağrışımından en uzak yaşadığımız ikinci bayramımız pardon hüznümüz oldu.
Bayramın etrafında oluşan tüm ritüeller ve duygular yerini yalnızlığa ve hüzne bıraktı yine.
Ramazan bayramı gibi kurban bayramı da olabildiğine bayramsız olabildiğine bikes yaşandı.
Bu hal insanların iletişim araçları ve sosyal medya aracılığı ile bayramlaşmalarına da yansıdı. Birçoğumuzun içinden geçmedi kuru kuruya bayramlaşmak. Uzaktakileri geçtik, yürüme mesafesinde olan, şehrin yakın ve uzak da olsa 15 dakikalık mesafedeki dost ve sevdikleriyle bayramlaşamamanın burukluğu tüm bayram sathına,iklime ve ruhumuza yansıdı.
Kırılanlar vardı, kırdıklarımız vardı öfkelerine bile hasret kaldığımız… Onları dahi arayamamak ve ses alamamak bayramı daha da uzak kıldı kendi özünden ve ruhundan. Oysa bayram; gönül almak, varsa küslükleri gidermek ve ses vermek değil miydi maveradan…
Dileriz bu son olur bayramsız bayramımız. Bayramları bayram gibi, neşeyle, coşkuyla ve ruhuna uygun yaşayacağımız birçok bayramımız olsun inşallah.
