Artık sevmeyeceğim!...
Artık sevmeyeceğim. Bugüne kadar neyi çok sevdiysem başına bir iş geldi. Çok beğenerek aldığım zevkle giyindiğim bir kıyafet, ayakkabı, gözlük ya da farklı bir eşyanın başına kısa bir süre sonra bir iş geliyor ve artık kullanır olmaktan çıkıyor. Oysa ne güzel yakışıyordu lacivert ve beyaz bana… Onların da başına bugün bir iş geldi ve gitti…
İnsan ilişkilerinde de aynı kaderi yaşıyorum. Kendisinden çok şey öğrendiğim, feyz aldığım, taklit edecek kadar hayranı olduğum ve kültürüyle beni aydınlatan ve bu sebeple güçlü bir bağla bağlandığım kişiler de çok kalmıyor etrafımda. Onu da kaybediyor ve yalnızlığın gayyasında buluyorum kendimi.
Bu sebeple aldığım karar gereği artık sevmeyeceğim. Çok beğenerek, takdir ederek ve örnek aldığım mümtaz şahsiyetleri bile bir gün gitmeleri gerçeğini akılda tutarak çok sevmeyeceğim.
Ne tevafuk değil mi?
Bu satırları yazarken tiryakisi ve bağımlısı olduğum Radyo 7’de (inşallah bunun da başına bir şey gelmez) Neşe Karaböcek bakın hangi şarkısıyla bana nazire yapıyor.
Artık sevmeyeceğim
Bütün kabahat benim
Ne kadar yalvarsan boş
Ne kadar ağlasan boş
Sana dönmeyeceğim
Bitsin artık bu çile
Çekemem bile bile
Sen ne söylersen söyle
Bu hayat sürmez böyle
Sana dönmeyeceğim
Artık sevmeyeceğim.
Evet, katılıyorum ve onaylıyorum Karaböcek’i…
