'PE KE KE' İMRALI SORUNU ÇÖZÜLÜR MÜ?
Türkiye hızla irtifa kaybediyor
Türkiye hızla irtifa kaybediyor.
Bir zamanlar idam sehpasına çıkartıp boynuna ip geçirmek istediğimiz Abdullah Öcalan, şimdi Türk milletinin boynuna ipi geçirmiş, inlete inlete izliyor.
Geçtiğimiz gün Yalçın Akdoğan başkanlığında yapılan toplantı adeta insanın gözlerini yaşarttı. Bir zamanlar bebek katili dediğimiz Öcalan, Devlet bakanlarının olduğu ortamda kurtarıcı olarak görüldü.
İstihbarat örgütlerinin, Gazetelerin Televizyonların kapısında röportaj yapmak için sıra beklediği PKK ve yöneticileri sözde silah bırakacak !
Öyle mi?
İnşdigerah, ama bu masalı biz çok dinledik.
Kaldı ki, silah bırakıldıktan sonra somut konular konuşulur diye düşünüyordum ki, İmralı da ki zat-ı muhterem açıklamalarında kendini artık çok daha özgür hissediyor.
Kaldı ki, 1996 den beri Kürtler de kendini özgür hissediyor… Zaten hep öyle değiller miydi?
1991 yıllında Kürt, 2005 'de Kürt sorunu demiştir devlet. Sorunun çözümü noktasında bütün fedakrlıklar yapıldı. Açıklamalara göre, çok yakında silahlar bırakılacak ama bölgesel dinamikler de destek olursa… Taşları yeniden yerinden oynatmak isteyenler olacak ama tarafların kontrolü elinde tutması gerekir diye düşünüyorum.
Bizim gözden kaçırdığımız bir diğer sorun ise, İmralı ile Kandilin çıkarlarının paralel olmaması. Çözüm süreci başından beri bölgedeki aktörlerin işine gelmiyor ama sürecin silahla hdigeredilmesinin de artık mümkün olmadığını herkes biliyor.
Barışa ne kadar yakınız siz karar verin. Strateji değiştiren Kürt hareketi ile birlikte sorunun bir diğer yüzü ise dağdakilerin değil, şehirdekilerin durulması.
Resim bu…
PKK silahı bıraksın diye kışlasına hapsedilen Türk Silahlı Kuvvetleri bu durum karşısında ki hareket tarzının ne olacağı merak konusu.
Kaldı ki örgüttün celladı diye tabir edilen Cemil Bayık silah bırakma karşılığında Öcalan'ın özgürlüğünü istiyor.
Yani bu işin ayarı kaçtı mı? Kaçırıldı mı? net değil.
Çıkacak çatışmadan umutlu olanlar var. Belli ki, Hükümet yanlışta ittifak edecek durumda değil. Ancak Hükümet frensiz araba istiyor. Kısacası hala ayaklarda prangalar var.
Evet şehitler gelmesin diyoruz ama, verilecek tavizlerde tavizleri getirecek kanısındayım. Kaldi ki, PKK'nin silah bırakması karşısında İran boş durmayacak. Topraklarını yeniden PKK'ya açarak korkarım ki, Suriye ve Irak'da konuşlanan PKK'lıların tamamını topraklarında misafir konumuna alarak elinde güç dengesine koz olarak kullanmaya çalışacaktır.
Altını kırmızı kalemle çizerek belirtmeliyim ki, Bölgemizde en büyük sorun ve sıkıntılı olan ülke, tarih boyunca hep İran olmuştur. Tarih boyunca ikiyüzlü değişken politikalarla Dünya ile bağlarını kopartan komşu ülke İran, her daim Türkiye'nin gizli düşmanı olarak açıklanmazsa bile hep çirkinliğini göstermiş, şirret bir ülkedir. Özet olarak; PE-KE-KE İmralı arasındaki sorun çıkmaza girecek gibi. Kandilin sözde önderleriyle(!) görüşüp 'kongre kararı almadan karar veremeyiz' talebini hükümet kanadı nasıl değerlendirecek merak konusu.
Bir zamanlar idam sehpasına çıkartıp boynuna ip geçirmek istediğimiz Abdullah Öcalan, şimdi Türk milletinin boynuna ipi geçirmiş, inlete inlete izliyor.
Geçtiğimiz gün Yalçın Akdoğan başkanlığında yapılan toplantı adeta insanın gözlerini yaşarttı. Bir zamanlar bebek katili dediğimiz Öcalan, Devlet bakanlarının olduğu ortamda kurtarıcı olarak görüldü.
İstihbarat örgütlerinin, Gazetelerin Televizyonların kapısında röportaj yapmak için sıra beklediği PKK ve yöneticileri sözde silah bırakacak !
Öyle mi?
İnşdigerah, ama bu masalı biz çok dinledik.
Kaldı ki, silah bırakıldıktan sonra somut konular konuşulur diye düşünüyordum ki, İmralı da ki zat-ı muhterem açıklamalarında kendini artık çok daha özgür hissediyor.
Kaldı ki, 1996 den beri Kürtler de kendini özgür hissediyor… Zaten hep öyle değiller miydi?
1991 yıllında Kürt, 2005 'de Kürt sorunu demiştir devlet. Sorunun çözümü noktasında bütün fedakrlıklar yapıldı. Açıklamalara göre, çok yakında silahlar bırakılacak ama bölgesel dinamikler de destek olursa… Taşları yeniden yerinden oynatmak isteyenler olacak ama tarafların kontrolü elinde tutması gerekir diye düşünüyorum.
Bizim gözden kaçırdığımız bir diğer sorun ise, İmralı ile Kandilin çıkarlarının paralel olmaması. Çözüm süreci başından beri bölgedeki aktörlerin işine gelmiyor ama sürecin silahla hdigeredilmesinin de artık mümkün olmadığını herkes biliyor.
Barışa ne kadar yakınız siz karar verin. Strateji değiştiren Kürt hareketi ile birlikte sorunun bir diğer yüzü ise dağdakilerin değil, şehirdekilerin durulması.
Resim bu…
PKK silahı bıraksın diye kışlasına hapsedilen Türk Silahlı Kuvvetleri bu durum karşısında ki hareket tarzının ne olacağı merak konusu.
Kaldı ki örgüttün celladı diye tabir edilen Cemil Bayık silah bırakma karşılığında Öcalan'ın özgürlüğünü istiyor.
Yani bu işin ayarı kaçtı mı? Kaçırıldı mı? net değil.
Çıkacak çatışmadan umutlu olanlar var. Belli ki, Hükümet yanlışta ittifak edecek durumda değil. Ancak Hükümet frensiz araba istiyor. Kısacası hala ayaklarda prangalar var.
Evet şehitler gelmesin diyoruz ama, verilecek tavizlerde tavizleri getirecek kanısındayım. Kaldi ki, PKK'nin silah bırakması karşısında İran boş durmayacak. Topraklarını yeniden PKK'ya açarak korkarım ki, Suriye ve Irak'da konuşlanan PKK'lıların tamamını topraklarında misafir konumuna alarak elinde güç dengesine koz olarak kullanmaya çalışacaktır.
Altını kırmızı kalemle çizerek belirtmeliyim ki, Bölgemizde en büyük sorun ve sıkıntılı olan ülke, tarih boyunca hep İran olmuştur. Tarih boyunca ikiyüzlü değişken politikalarla Dünya ile bağlarını kopartan komşu ülke İran, her daim Türkiye'nin gizli düşmanı olarak açıklanmazsa bile hep çirkinliğini göstermiş, şirret bir ülkedir. Özet olarak; PE-KE-KE İmralı arasındaki sorun çıkmaza girecek gibi. Kandilin sözde önderleriyle(!) görüşüp 'kongre kararı almadan karar veremeyiz' talebini hükümet kanadı nasıl değerlendirecek merak konusu.