Deme Yağsın!
Uzun bir aradan sonra ilimiz yağmurun bereketi ve rahmeti ile buluştu. Barajlar boşalmış, yer altı suları azalmış, ekilen tohumlar yeşermek için can suyuna hasret kalmıştı.
Günlük hayatımız, tarım ve ekonomimizi ilgilendiren yağışlar, nihayet 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı ile birlikte geldi.
Cadde ve sokakların suya gark olmuş resimleri hiç bu kadar mutlu etmemişti bizi. Keşke daha çok yağsa da biz bu durumunun mağduriyetinin keyfini yaşasak da toprak suya doysa. “Mağduriyetin keyfi mi olur?' demeyin. Hayra, bolluğa ve berekete vesile olacaksa böyle mağduriyet elbette keyif olur, mutluluk olur.
Hiç şikâyet etmeden, “nerede altyapı” gibi şehirli ve sosyete seçkinciliğine düşmeden, paçalarımız dizlerimize kadar ıslansa da yağsın yağmur ve dolsun barajlarımız.
Yollarımız çamur olsa ve bahçemize gidemesek de toprak yutsa yağmur sularını ve beslese yeraltı denizini.
Bunların hepsi zahmet değil rahmettir. Yaptıklarımız ve ettiklerimizle bolluk ve bereketi hak etmesek de Rabbim, merhametini yine gösterdi ve başlattı güz yağmurlarını.
Ne diyordu Yığınkili Osman Amca, yağmur çok yağdı diye serzenişte bulunan ve havada bulup tavada yiyen zengin komşunuza. “Deme yağsın”