1 Temmuz Buluşması

Koronavirüs tedbirleri neticesinde kronik rahatsızlığı bulunan ve bunu resmen belgeleyen personele tanınan idari izin hakkı Temmuz ayı itibariyle son buldu.

TAKİP ET

Bu muafiyetten faydalanan personel, ilk etapta bu olaydan büyük memnuniyet duyduysa da yaklaşık 7 ay gibi bir süre evde kalmak ve iş ortamından uzak durmak birtakım sorunları da getirdi.

Sosyalleşmeyi, özel ve güzel anları paylaşmayı ve arkadaş ortamına alışamayanlar için birinci aydan sonra ciddi, psikolojik problemler ortaya çıktı. Evde sıkılan, sokağa çıktığı sınırlı zamanlarda da ise dost ve arkadaşlarını göremeyen ve çalışan personeller her ne kadar kendi sağlıkları için olsa da alınan karardan çok da hoşnut olmaya başladılar. Ve bir an önce hem salgının belinin kırılmasını hem de yeniden iş yaşamına ve arkadaşlarına kavuşmanın özlemi duymaya başladılar.

İş yerlerinde izin hakkından istifade eden personeller, aylardan sonra bugün ilk mesailerine başladılar.

Kontrollü normalleşmenin bugünkü adımıyla ülke genelinde 1 Temmuz farikası başlamış oldu dersek yanılmış olmayız sanıyoruz.

Uzun zamandır çalışma hayatına mola verenler, artık iş hayatının canlanmasına kaynaklık edecekler, ne güzel!..

Bugün birçok işyerinde ve sanki okulun ilk gününün çocuklarda oluşturduğu heyecan ve sevinç vardı. Uzun süre görüşememenin biriktirdiği hasretin vuslata dönüşme manzaraları ve “hem sizi hem de işimi çok özledim cümleleri vardı” “meğer çalışmak ve üretmek ne güzel bir nimetmiş” cümlelerinin yüze vuran mutlulukları vardı.

Temmuzun alametifarikası ile özelliklede çalışma hayatını aksatmadan devam edenlerin yaşadığı sorunları nihayete erdirdi.

Ve statik durum dinamik evreye dönüştü.

Yaşantımızı "yeni normal"den arındıran bu farikayı daha şimdiden çok mu çok sevdik!

Koronavirüs süreci şimdiye değin hiç görmediğimiz ve yaşamadığımız kadar "bireyselliği" dayatıyordu. Batı toplumları için bu durum daha alışıldık olduğu için bizim kadar sarsılmış değillerdi. Oysaki bizlerin bu sürece adaptasyonu çok daha çetin geçti.

Bizim insanımızın fıtratında, kültüründe, iliklerinde "birlikte", "omuz omuza" olmak var!.. Bizler ancak bununla güç buluyor, daha iyi hissedebiliyoruz.

Bireyselleşme ile insani ilişkilerin üzerine serpilen ölü toprağının kalkmasıyla ve yarınlarda nice güzel işler ve sağlıklı günler doğacağını biliyor, umutla bekliyoruz ülkemiz adına...

Bakmadan Geçme