Korkak, ürkek, mıymıntı, pısırık, kendi içine kapalı,
Sözüm ona ‘aydınlara…’ seslenmek isterim!
Ali İmran Suresi 139 ayette şöyle buyrulur;
“Gevşemeyin, üzülmeyin!
Eğer (gerçekten) mü’min kimseler iseniz,
En üstün olanlar sizsiniz”
Ali İmran Suresi 122 ayette de şöyle buyrulur;
“…o halde mü’minler artık, ancak Allah’a tevekkül etsinler”
Kalbinde iman nuru bulunan bir kimse,
“Cihana meydan okur!”
Coğrafyayı vatan yapan yürek/ maşeri vicdan/ irade…
O irade yüksek bir seciyeye sahip olmayı gerektiriyor…
İnancımız bizleri ikaz ediyor,
“Bölünmeyiniz, parçalanmayınız!”
Bölünürseniz, “devlet kudretiniz elinizden gider!”
Bir akıl, bir yürek olmak!
Malazgirt’ten Çanakkale’ye, Kocatepe’ye…
Bu millet, “Alperen ruhunu…” taşımıştır!
Anadolu insanını tefekkür ediniz!
Basireti açık müthiş bir sağduyu…
Korkak, ürkek, mıymıntı, pısırık, kendi içine kapalı,
O malum kafalar için ne diyelim!
Ne yapacaksınız ki, ‘köle kafalı’
Emir almak, ‘adetleri’ olmuş!
Hem de nasıl?
Gün oldu, Türk’e ‘emperyal’ dediler!
Hani sizin vicdanınız…
Hani, şehitlere olan andınız!
Göğsünü, gönlüne siper edemeyen,
‘mankurtlaşan…’ köhne bir zihniyet!
Ali İmran Suresi 118 ayette buyrulur
“Ey iman edenler Sizden olmayanları sırdaş edinmeyin”
Aklınız, saklınız olmadı…
İkilemler orkestrasında,
Sözünüz çınladı durdu…
O nakısa söze, ‘toprak inledi…’
Ne yapacaksınız ki, ‘kriz tutunca…’
Türk’e düşmanlık, ‘adetleri’ olmuş!
Avrupa dedikleri, ‘ahenksiz kıta…’
Denksiz, denklemsiz hesaplar…
Giyotin başında kasaplar…
Öfke deryasında yüzen asırlar,
‘soykırım’ maskaralığını taşırlar…
“Gün ortası karanlık…”
Karanlığa davetiye…
Ne yapacaksınız ki, ‘dilin kemiği yok…’
İfrat ve tefrik arasında dolanırlar!
Tozlu, topraklı laflara bulanırlar!
Barışa giden yolu çiğnerler…
Akıl tutulmasında, ‘kutsallardan uzak’
Tuzaklardan öteye geçmez…
Ne yapacaksınız ki,
Kamuslarında, ne sevgi;
Ne sevgiden bir ifade yok…
Nefretle çalınmış hamurları…
Çiçek açmaz tomurları…
Sevgi, masumane olsun…
Gönül nuruyla beslensin…
Kur’an’ın boyasıyla yıkansın!
Ansın, bütün hatıraları…
Satırlara dökülsün, ‘mazlum’ dilekleri
O saf, o duru dilekler…
Saf ve duru dileklerle,
Anadolu’yu yaşamak isterim!
Anadolu’yu…
Malazgirt’ten Feth-i Mübin’e…
Çanakkale’den Kocatepe’ye…
Alperen ruhunu yaşamak isterim!
O ruhla, 21. Asra müjdeler olsun…
