Çok uzak çok uzun yoldan, 1937'den geliyorum. 87 senenin gecesinden, gündüzünden, mevsimlerinden; bebeklik, çocukluk, gençliğinden geliyorum. Birinci ve ikinci cihan savaşlarının sıkıntıları, yıkıntıları arasından yükselen şehit ailelerinin yanık ağıtlarını dinleyen, kıtlık dediğimiz zamanların toprak damlarından geliyorum. Memleketler, evler, sokaklar, caddelerden geliyorum. Teklikten çokluğa, çokluktan yokluğa düşe kalka geliyorum. Güvendiklerim, iyiliklerim, pişmanlıklarım beni çok üzüyor yorgunum. Vefasızlıklardan, vicdansızlıklardan, acılardan, nankörlüklerden yorgunum. Ölüm ve gurbet ayrılıklarından, kıskançlıklardan, hor bakan gözlerden, kalleşliklerden çok yorgunum çok. Yorgunum unutulmuş olmaktan, yorgunum ameliyatlardan hastalıklardan, başıma kar gibi yığılmış aklardan, yorgunum acıların yüzümdeki derin çizgilerinden, aynaların beni perişan göstermesinden, kendime acımaktan, bütün hikayelerimi her gün anmaktan yorgunum. Benimle hayata başlayan anam, babam, kardeşlerime ağlamaktan yorgunum. Çok uzaklardan 1937'den geliyorum. 87 yılın ağırlıkları omuzumda, çok yorgunum çok.
SON
DAKİKA
